Onsekizinci asır şâirlerinden; asıl adı Mehmed’dir; ulemadan Şehlâ Abdurrahman Efendinin oğlu olup medreseden yetişmiş, müderris olmuştu. Hiç istemediği halde Sofya Kadılığına tayin edilmesine gücenmiş, ısrar edildiği halde gitmemiş, ilmiye mesleğinden tamamen ayrılmıştı. Vazife reddinin Padişah ihsanına karşı gelme şeklinde tefsir edilerek sürgüne yollanmasından da korkarak adını gaaibe çıkartmış, evinde saklanarak uzun yıllar tam inziva içinde yaşamıştı. Şu kıt’ası şiir dilinin pürüzsüz olduğunu gösterir: Şimdi ey mâhi şebârâ ülfetin kimlerledir Şem’ine pervâne kimdir, sohbetin kimlerledir Mûmiyânın kim derâguuş’ı hayâl eyler senin Câmehâb içre safâyi vuslatın kimlerledir. Bibl. : Sâlim, Şuerâ tezkiresi