1959 da, İstanbulun ciddiyeti ile tanınmış Nurgök Matbaasının Müdürü; İstanbul Ansiklopedisinin dizilip basıldığı Tan Matbaasının Ebussud Caddesi infilâkında tamamen harab olması üzerine (B.: Ebussud Caddesi infilâkı) eserin dizgisi ve baskısı için Nurgök Matbaasını seçtiğimizde bu büyük şehir kütüğünün neşrinin aksamaması için dostluk göstermiş, bize huzur temin etmiş bir sîmâdır. Bu ansiklopedi için hal tercemesini şu samimî satırlarda toplamıştır : “1905 de Bakırköyün’de doğdum, babam ketebeden Hüseyin Avni Beydir, anam Hoca Said Efendi kızı Emine Hamdiye Hanım; 1 nci Cihan Harbi dolayısiyle babam asker oldu ve askerde vefat etti. İlk mektebi ancak 3 üncü sınıfa kadar okudum. İçimde okuma hevesi vardı ve ayrıca kâtib oğlu, hoca torunu idim, fakat akrabalarıma yüz suyu dökerek tahsile devamdan ise o küçük yaşımda rızkımı temin için işe atıldım, Zından Kapusunda dâimâ rahmet ile andığım Mehmed Aziz Ustanın dükkânında ipci çırağı oldum. Askerlik çağıma kadar bir müddet de kasaplık yaptım, askerde gedikli başçavuş oldum, 1932 de Türkiyede ilk tank bölüğüne seçildim. Çocukluğumdanberi askerliğe olan şevk ve hevesim maiyetinde çalıştığım kumandanlarımın teveccühlerini kazandım. Gazete, mecmua, tarihî eserleri, edebî yazıları, şiirleri durmadan okurdum, ve içimde o âleme karşı öyle b...

1959 da, İstanbulun ciddiyeti ile tanınmış Nurgök Matbaasının Müdürü; İstanbul Ansiklopedisinin dizilip basıldığı Tan Matbaasının Ebussud Caddesi infilâkında tamamen harab olması üzerine (B.: Ebussud Caddesi infilâkı) eserin dizgisi ve baskısı için Nurgök Matbaasını seçtiğimizde bu büyük şehir kütüğünün neşrinin aksamaması için dostluk göstermiş, bize huzur temin etmiş bir sîmâdır. Bu ansiklopedi için hal tercemesini şu samimî satırlarda toplamıştır : “1905 de Bakırköyün’de doğdum, babam ketebeden Hüseyin Avni Beydir, anam Hoca Said Efendi kızı Emine Hamdiye Hanım; 1 nci Cihan Harbi dolayısiyle babam asker oldu ve askerde vefat etti. İlk mektebi ancak 3 üncü sınıfa kadar okudum. İçimde okuma hevesi vardı ve ayrıca kâtib oğlu, hoca torunu idim, fakat akrabalarıma yüz suyu dökerek tahsile devamdan ise o küçük yaşımda rızkımı temin için işe atıldım, Zından Kapusunda dâimâ rahmet ile andığım Mehmed Aziz Ustanın dükkânında ipci çırağı oldum. Askerlik çağıma kadar bir müddet de kasaplık yaptım, askerde gedikli başçavuş oldum, 1932 de Türkiyede ilk tank bölüğüne seçildim. Çocukluğumdanberi askerliğe olan şevk ve hevesim maiyetinde çalıştığım kumandanlarımın teveccühlerini kazandım. Gazete, mecmua, tarihî eserleri, edebî yazıları, şiirleri durmadan okurdum, ve içimde o âleme karşı öyle bir bağlılık vardı ki oraya girmek için yol aradım tahsil çağlarım mihenü meşâkı hayat ile heder olmuş, kalem yolu kapalı, matbaa işçiliği yolu açık, 1939 da tereddüd etmeden, işleri askerî müesseselerle olduğu için yakından tanımış olduğum rahmetli Cemal Azmi Beyin matbaasına girdim, fakat kader, kısmet, 1944 de askerlik şubesine kâtib oldum, üç sene sonra Bâbıâli mıknatısı beni yine çekdi, 1947 de şubeden ayrılıb Hüsnü Tabiat Matbaasına idareci olarak girdim, 1956 ya kadar çalışdım, 1956 da da Nurgök Matbaasına çağırıldım”. Abbasîlerden halife El Me’mun: “Üç çeşid insan vardır, diyor; bir kısmı gıda gibi, her yerde lâzımdır, bir kısmı devâ gibi, yerinde lüzumludur, bir kısmı da illet gibi.. Hak bizleri onlarla karşılaştırmasın”. Ali Nâzım Aykutalp gıda gibi insanlardandır. A. Nâzım Aykutalp (Resim: Nezih)