Üçüncü Selim, mutaassıp ve muhafazakârlar tarafından gâvur dostluğu ve dinsizlikle, uğursuzlukla suçlanırdı. Memlekette hayırlı işler başarmağa çalışan bu hükümdarın mahvına sebep olan yeniçeri ihtilâlinden daha iki yıl kadar evveldi ki Ayasofya Camiinde bir irtica vak’ası olmuş, İstanbulu günlerce heyecan ve korku içinde bırakmıştı. Hicrî 1220 (M. 1805) yılının bir Cuma selâmlığında üçüncü Selim Ayasofya Camisinin Hünkâr mahfelinde otururken, cemaat arasından bir Özbek dervişi mahfel kafesine büyük bir taş fırlatır. Kafes kırılıp taş padişâhın önüne düşer, derviş derhal yakalanır, camiden alınıp Babı Hümâyûn önünde boynu vurulur. Pâdişah selâmlık dönüşünde başı gövdesinden ayrılmış cesedi görür: — Acaip şey! Bunun bu kadar cesaretine sebep derdi ne idi? Sual olundu mu? diye sorar. Mütecavizin sorguya çekilmeden idam edildiğini bildirdiler. Pâdişah fevkalâde kızar. Bundan böyle bu gibi ahvale cesaret edenlerin çok sıkı bir sorguya çekilmesini emreder. Bir Özbek dervişinin camide seccade üstünden kaldırılarak idam ettirilmesi, mürtecilerin münevver Pâdişah hakkında menfi propagandaları için yeni bir mevzu teşkil eder. Bibl. : Câbi Said Vekaayinâmesi.