GÜMÜŞMAN (Hayri) – İstanbul basınının en eski arşiv memuru, varlıklı bir ailenin evlâdı olarak 1899 da doğdu, rüşdiye tahsilinden sonra, doğuşdan bacakları sakat, baston ile dahi güçlükle yürüdüğünden tahsile devam edemedi, 1918 de Velid ve Talha Ebüzziya Beylerin Tevhidi Efkâr Gazetesine arşiv memuru olarak girdi, 1918 den 1944 senesine kadar 26 sene o müessesede çalışarak Tevhidi Efkâr, Tasviri Efkâr, Tasvir, Zaman gazetelerinin ve Ebüzziya Matbaasının arşiv memurluğunu yapdı ; 1944-1967 arasında 23 sene de Tan, Cumhuriyet, Son Saat, Tercüman gazeteler ile Anadolu Ajansında yine arşiv memuru olarak çalışdı, 1967 de 68 yaşında ve tahammülü güç bir yoksulluk içinde vefat etti. İstanbul basınının tarihi bakımından çok zengin hâtıralarına sâhib idi, maalesef kalem diline vermek imkânını bulamadı. Kısa boylu, esmer, sohbeti tatlı, tanınmış akşamcılardan, sakatlığı dolayısı ile hiç evlenmemiş, cemâl âşıkı bir zât idi. Son on yılı içinde en yakın dostları Tambûri Fahri Düngelen ile R.E. Koçu idi, Hayri Gümüşmana ellerinden gelen yardımı esirgemediler. Şirin bir fıkrasıdır : Tan Gazetesinde arşiv memurudur, bekâr ve Kadıköyünde oturmakdadır, aylığı 100 liradır; her akşam içkisi de vardır, gazetenin sâhibi Halil Lütfi Dördüncüden maaşına bir zam yapılmasını reca eder ; Halil Lütfi Bey...

GÜMÜŞMAN (Hayri) – İstanbul basınının en eski arşiv memuru, varlıklı bir ailenin evlâdı olarak 1899 da doğdu, rüşdiye tahsilinden sonra, doğuşdan bacakları sakat, baston ile dahi güçlükle yürüdüğünden tahsile devam edemedi, 1918 de Velid ve Talha Ebüzziya Beylerin Tevhidi Efkâr Gazetesine arşiv memuru olarak girdi, 1918 den 1944 senesine kadar 26 sene o müessesede çalışarak Tevhidi Efkâr, Tasviri Efkâr, Tasvir, Zaman gazetelerinin ve Ebüzziya Matbaasının arşiv memurluğunu yapdı ; 1944-1967 arasında 23 sene de Tan, Cumhuriyet, Son Saat, Tercüman gazeteler ile Anadolu Ajansında yine arşiv memuru olarak çalışdı, 1967 de 68 yaşında ve tahammülü güç bir yoksulluk içinde vefat etti. İstanbul basınının tarihi bakımından çok zengin hâtıralarına sâhib idi, maalesef kalem diline vermek imkânını bulamadı. Kısa boylu, esmer, sohbeti tatlı, tanınmış akşamcılardan, sakatlığı dolayısı ile hiç evlenmemiş, cemâl âşıkı bir zât idi. Son on yılı içinde en yakın dostları Tambûri Fahri Düngelen ile R.E. Koçu idi, Hayri Gümüşmana ellerinden gelen yardımı esirgemediler. Şirin bir fıkrasıdır : Tan Gazetesinde arşiv memurudur, bekâr ve Kadıköyünde oturmakdadır, aylığı 100 liradır; her akşam içkisi de vardır, gazetenin sâhibi Halil Lütfi Dördüncüden maaşına bir zam yapılmasını reca eder ; Halil Lütfi Bey de haftada bir gece evine giderek matbaada yatmak ve gece musahhihliği yapmak şartı ile net 100 zam yapıyor. Ay sonu geliyor ve Hayri Bey 200 lira almak ümid ile vezneye müracaatında kendisine 190 bin 90 kuruş ödeniyor, 910 kuruş noksan. Hayri Bey Halil Lütfi Bey, bu kesintinin sebebini sorduğunda, Dördüncü şu cevabı veriyor: — Ben sana net 100 lira zam yapdım, fakat sen arşiv memurluğundan eline geçen parayı bilmiyorsun... her gün gidip gelme 30 kuruş vapur parası ve 5 kuruş tramvay parası veriyordun, ayda 1050 kuruş eder.. ayda 100 lira değil, 89 lira 50 alıyorsun demekdir.. bu ay 26 gece matbaada yatdın, ve 26 gün vermeye mecbur olduğun 9 lira 10 kuruşu vermedin, işte kesdiğim para odur !.. diyor (B.: Dördüncü,Halil Lütfi, cild 9, sayfa 4724; Ebüzziya Velid, cild 9 ; sayfa 4867). Hüsnü KINAYLI