Kemankeşlik ıstılahlarından; meydan şeyhinden kabza almak isteyen kemankeşin bu şeyh huzurunda yine kemankeş pehlivanlarından dört şâhid göstermesi gerekirdi, ikisi, kabza almak isteyen kemankeşin seçdiği ayak taşından ok attığına şahâdet ederdi ki bunlara “ayak şâhidi” denilirdi; diğer ikisi de o zatin attığı okun “destar bozduğuna = rekor kırdığına” şâhidlik ederdi, onlara da “hava şâhidi” denilirdi. İstanbulda, Ok Meydanı şeyhinin tâyin ettiği günde kabza olmak isteyen kemankeş, kendisini yetiştiren üstâdını, şâhidlerini ve meydan şeyhini alıp üzerinden ok atup rekor kırdığı o ayaktaşına giderlerdi; merâsim şöylece olurdu: Meydan şeyhi kabza almak isteyen pehlivana: — Sen tâlibi kabza mısın? diye sorardı. Kemankeş pehlivan cevap yerinde temennâ ederdi. Şeyh yine sorardı: — Ayağa durdum ve mahallinden aşırı ok attım diye dâvâ edersin, ayak şâhidin var mı? — Vardır! Bunun üzerine Ok Meydanı Tekkesi vekilharcı: — Ayak şâhidleri!.. diye bağırırdı. Meydan şeyhi onlar ile de şöylece konuşurdu: — Bu tâlib ayağını ayak yerine düz basdı mı? — Basdı.. — Destar bozulduğun gördünüz mü? — Gördük — Şahid misiniz? — Şâhidiz!.. Sonra hava şâhidleri çağırılır, onlar da dinlendikten sonra kemankeş pehlivana istediği kabza verilirdi (B.: Ok Meydanı; Kemankeşlik; kemankeş pehlivanlar; Meydan Şeyh...

Kemankeşlik ıstılahlarından; meydan şeyhinden kabza almak isteyen kemankeşin bu şeyh huzurunda yine kemankeş pehlivanlarından dört şâhid göstermesi gerekirdi, ikisi, kabza almak isteyen kemankeşin seçdiği ayak taşından ok attığına şahâdet ederdi ki bunlara “ayak şâhidi” denilirdi; diğer ikisi de o zatin attığı okun “destar bozduğuna = rekor kırdığına” şâhidlik ederdi, onlara da “hava şâhidi” denilirdi. İstanbulda, Ok Meydanı şeyhinin tâyin ettiği günde kabza olmak isteyen kemankeş, kendisini yetiştiren üstâdını, şâhidlerini ve meydan şeyhini alıp üzerinden ok atup rekor kırdığı o ayaktaşına giderlerdi; merâsim şöylece olurdu: Meydan şeyhi kabza almak isteyen pehlivana: — Sen tâlibi kabza mısın? diye sorardı. Kemankeş pehlivan cevap yerinde temennâ ederdi. Şeyh yine sorardı: — Ayağa durdum ve mahallinden aşırı ok attım diye dâvâ edersin, ayak şâhidin var mı? — Vardır! Bunun üzerine Ok Meydanı Tekkesi vekilharcı: — Ayak şâhidleri!.. diye bağırırdı. Meydan şeyhi onlar ile de şöylece konuşurdu: — Bu tâlib ayağını ayak yerine düz basdı mı? — Basdı.. — Destar bozulduğun gördünüz mü? — Gördük — Şahid misiniz? — Şâhidiz!.. Sonra hava şâhidleri çağırılır, onlar da dinlendikten sonra kemankeş pehlivana istediği kabza verilirdi (B.: Ok Meydanı; Kemankeşlik; kemankeş pehlivanlar; Meydan Şeyhi; Hava Şâhidleri; Ayak Taşı; Nişan Taşı). Bibl.: M. Zeki Pakalın, Tarih deyimleri ve Terimleri, I.