Şimdi olduğu gibi hepsi kopuk takımındandı. Başta vapur dumanı renginde, bumburuşuk, püskülsüz, cücüğü dimdik fes; sırtta soluk, yırtık pırtık, göğüs fora mintan; belde şahrem şahrem kuşak; bacaklarda paçaları diz kapakta pantalon; baldırlar, ayaklar çıplak. Koltuğunun altında da suyla dulu koca bir pul şişe, içinde ceviz içleri. Herifte iki avuç, on parmak zifiri kara. Öyle apikoları vardı ki şişeyi tepeye kor, hiç düşürmeden kurt dingili’yi (omuzdaşlıkta tulumba sandığı ile tırıs gidiş) tutar; seyir yerlerinde büğülülü mâcuncu, kemaneli iskemle kuklacısı filân çiftetelli, Entarisi ala benziyor, Cimdallı gibi oyun havalarına girişince, yine şişe tepede, kıvır kıvır göbek atanları da bulunurdu. Çıka gelirlerken nâravari bağırtmayı basarlar: — Ceviz içi badem! Sesi duyan, karşıdan uçarıyı gören hanım nineleri tasa alır: — Çenesi kısılası uçarı müjdeyi yetiştirdi. Kış geliyor çocuklar, ağustosun on beşi yaz, on beşi kıştır! Buna rağmen cevize can atarlardı. Ağızlarına göre, dişe, çiğnemeğe lüzum yok; geveleyiver,erir gider. Tazeler de bayılırlardı ama zar gibi kabuklarının dahi parmaklarını karartacağından çekindikleri için yaşlılara yalvarır, ayıklatırlardı. Kocakarılar tek durmaz, (hassalı ve şifalıdır, kemiklerini kuvvetleştirir) diyerek kucaktaki sibyanlara geveleyip geveleyip ...

Şimdi olduğu gibi hepsi kopuk takımındandı. Başta vapur dumanı renginde, bumburuşuk, püskülsüz, cücüğü dimdik fes; sırtta soluk, yırtık pırtık, göğüs fora mintan; belde şahrem şahrem kuşak; bacaklarda paçaları diz kapakta pantalon; baldırlar, ayaklar çıplak. Koltuğunun altında da suyla dulu koca bir pul şişe, içinde ceviz içleri. Herifte iki avuç, on parmak zifiri kara. Öyle apikoları vardı ki şişeyi tepeye kor, hiç düşürmeden kurt dingili’yi (omuzdaşlıkta tulumba sandığı ile tırıs gidiş) tutar; seyir yerlerinde büğülülü mâcuncu, kemaneli iskemle kuklacısı filân çiftetelli, Entarisi ala benziyor, Cimdallı gibi oyun havalarına girişince, yine şişe tepede, kıvır kıvır göbek atanları da bulunurdu. Çıka gelirlerken nâravari bağırtmayı basarlar: — Ceviz içi badem! Sesi duyan, karşıdan uçarıyı gören hanım nineleri tasa alır: — Çenesi kısılası uçarı müjdeyi yetiştirdi. Kış geliyor çocuklar, ağustosun on beşi yaz, on beşi kıştır! Buna rağmen cevize can atarlardı. Ağızlarına göre, dişe, çiğnemeğe lüzum yok; geveleyiver,erir gider. Tazeler de bayılırlardı ama zar gibi kabuklarının dahi parmaklarını karartacağından çekindikleri için yaşlılara yalvarır, ayıklatırlardı. Kocakarılar tek durmaz, (hassalı ve şifalıdır, kemiklerini kuvvetleştirir) diyerek kucaktaki sibyanlara geveleyip geveleyip posalarını parmak parmak ağızlarına tıkarlardı. Sermed Muhtar Alus