İkinci Abdülhamid devri sonları Fatih, Saraçhanebaşı, Şehzadebaşı, güzergâhında, evleri cadde üstünde veya caddeye yakın olanları, sabahın alaca karanlığında, tatlı uykularından uyandıran gür, tiz, heceleri uzata uzata bir ses çınlardı: — Âlâ çayır peyniriyle, erbabı bilir!.. Kısacık boylu, badi badi yürüyüşlü, omuzdaş tavırlı, İstanbul çocuğu olduğu besbelli bir uçarıydı. Tırıs yaman bir Midilli gidişiyle çarçabuk gözlerden nihan olur. Fatihe civar Çarşambadan kalkıp Veznecilere varıncaya kadar başında taşıdığı, elleriyle hiç tutmadığı tablasındaki peynirli pideleri tüketirdi. Sattığı pide ağızlara lâyık, peyniri, yumurtası bol, yağı âlâ, pamuk gibi de yumuşak. Sermed Muhtar Alus