Kış günleri bazı kimseler omuzlarında büyük bir desti içinde: “Koyu pekmez! Bal gibi pekmez! Antep balı pekmez!” diye satarlardı. Hayli vakit geçti, onlardan bir eser göremiyorum Vasıf Hiç Tahin pekmezciler, zamanımızda umumiyetle Safranbollu, Taşköprülü, tek tük de Konyalıdır. Omuzlarında askı, ki yanında çift güğümler, ikisinde tahin, ikisinde de pekmez: “Koyu pekmez!.. Tahan pekmez!” diye bağırırlar. Gündüz nâdiren görünürler, Büyükşehir sokaklarına bilhassa ortalık karardıktan sonra dağılırlar, sonbahar ve kış geceleri saat ona, on bire kadar dolaşırlar.. İkinci Cihan Harbinin geçim darlığı içinde, birçok ailelerin akşam yemeği, bir tabak tahan pekmeze çoluk çocuk ekmek banmak olmuştur.