Kendi oltasiyle tuttukları balıkları kendi eliyle satan ve hemen hepsi de Büyükşehirde mihnet ve meşakkat içinde yaşayan insanlardır, tereddütsüz hâneberduş olmıyanı nâdirdir denilebilir. O gün kazandıkları ile yerler, içerler, ertesi günü de rızıklarını yine denizden beklerler. Hemen daima, çığırtkanları da kendilerine benzer; “Köprüaltı çocuğu” denilen tülü kafa, yalın ayak, pırpırı oğlanlardır. En çok Eminönü meydanının Balıkpazarı ağzında, Köprünün Galata başında görülür; çıngıraklı sesleriyle: — Oltanın bunları, oltanın.. Oynar oynar!.. diye bağırırlar... Oynar oynar balıklar, tartısız, götürü pazarlık veya sayı ile satılır: — Haydi.. Bir dostluk kaldı!.. Oltanın bunlar.. İki kilo var bunlar.. Yüz kuruşa veriyorum!.. — Oltanın kefal!.. Oltanın kefal!... — Oltanın lüfer.. Oltanın lüfer!.. gibi şeyler söylerler (B.: Ayaşlı, Hüseyin). Sattıkları hakikaten taptaze balıklardır. Ve hakikaten ucuza verirler.. Düşkün kıyafetlerini görüp aldatılacağını sananlar aldanırlar.. Şuradan buradan bayat balık bulup safdillere sürmek isteyenleri aralarında barındırmazlar.. Gayeleri kefafı nefistir, içki parası ile kendi mezelik payları çıktı mı, o gece için mesutturlar.. Göründüklerinden çok daha genc insanlardır ve çoğu ihtiyarlamadan içkiden, veremden, soğuktan ölürler.. İçlerinde sabıkalı...

Kendi oltasiyle tuttukları balıkları kendi eliyle satan ve hemen hepsi de Büyükşehirde mihnet ve meşakkat içinde yaşayan insanlardır, tereddütsüz hâneberduş olmıyanı nâdirdir denilebilir. O gün kazandıkları ile yerler, içerler, ertesi günü de rızıklarını yine denizden beklerler. Hemen daima, çığırtkanları da kendilerine benzer; “Köprüaltı çocuğu” denilen tülü kafa, yalın ayak, pırpırı oğlanlardır. En çok Eminönü meydanının Balıkpazarı ağzında, Köprünün Galata başında görülür; çıngıraklı sesleriyle: — Oltanın bunları, oltanın.. Oynar oynar!.. diye bağırırlar... Oynar oynar balıklar, tartısız, götürü pazarlık veya sayı ile satılır: — Haydi.. Bir dostluk kaldı!.. Oltanın bunlar.. İki kilo var bunlar.. Yüz kuruşa veriyorum!.. — Oltanın kefal!.. Oltanın kefal!... — Oltanın lüfer.. Oltanın lüfer!.. gibi şeyler söylerler (B.: Ayaşlı, Hüseyin). Sattıkları hakikaten taptaze balıklardır. Ve hakikaten ucuza verirler.. Düşkün kıyafetlerini görüp aldatılacağını sananlar aldanırlar.. Şuradan buradan bayat balık bulup safdillere sürmek isteyenleri aralarında barındırmazlar.. Gayeleri kefafı nefistir, içki parası ile kendi mezelik payları çıktı mı, o gece için mesutturlar.. Göründüklerinden çok daha genc insanlardır ve çoğu ihtiyarlamadan içkiden, veremden, soğuktan ölürler.. İçlerinde sabıkalılar da vardır, fakat oynar oynar balık sattığı zamanlar, her şeyi unutmuştur.