Hemen hiç görünmez olmuş esnaftandır. Kocakarı masallarındaki gibi bir dudağı yerde, bir dudağı gökte Arap Üzengi vari iri yarı, tepeden tırnağa kapkara, korkunç bir zebellâhdı, sokakta belirirken tok, çatal çutal, ses de ortalığa yayılır: — Ocaçû!.. Kapı eşiklerinde yayıla kalan sıska, dümbelek karınlı, izede (yani kavruk ve hiç gelişmemiş) mâsumlar; kapı önlerinde oynayan biraz daha kabaca sıbyanlar, umacı geliyor diye haykıra haykıra, bucak bucak çil yavrusu gibi kaçarlar. Herif sahiden sanki umacı: birbirine takılı sekiz on sopa, alt alta bağlı bir sürü çalı süpürgesi; yüzü gözü, eli ayağı kapkara, ocak zifirine bulanmış. Derhal anneler, anne anneler, baba anneler. — Kahrolası herif yine göründü, çoluk çocuğun ödü koptu. Evlâtlarımız dağlara taşlara boncuk (yani havale) illetine uğrayacak! kabilinden çenelerle palas pandıras aşağıya saldırırlardı. Çocukları içeri alır almaz başparmağı daldırıp damaklarını kaldıran kaldırına arka üstü yatırıp kasıklarındaki korku damarlarını basana; ardından çömleğe oturtup, apteshaneye götürüp (çiş, çiş!) lerle idrar ettiren ettirene. Ocakçının işi, büyüklüğüne küçüklüğüne göre 40 paraya, 2 kuruşa, bilemeden 100 paraya ocağı, bacayı süpürmek, kurumlarını almak; mutfağı, taşlığı batırıp köpek bağlansa duramıyacak hale sokmak, o kapkara pislikl...

Hemen hiç görünmez olmuş esnaftandır. Kocakarı masallarındaki gibi bir dudağı yerde, bir dudağı gökte Arap Üzengi vari iri yarı, tepeden tırnağa kapkara, korkunç bir zebellâhdı, sokakta belirirken tok, çatal çutal, ses de ortalığa yayılır: — Ocaçû!.. Kapı eşiklerinde yayıla kalan sıska, dümbelek karınlı, izede (yani kavruk ve hiç gelişmemiş) mâsumlar; kapı önlerinde oynayan biraz daha kabaca sıbyanlar, umacı geliyor diye haykıra haykıra, bucak bucak çil yavrusu gibi kaçarlar. Herif sahiden sanki umacı: birbirine takılı sekiz on sopa, alt alta bağlı bir sürü çalı süpürgesi; yüzü gözü, eli ayağı kapkara, ocak zifirine bulanmış. Derhal anneler, anne anneler, baba anneler. — Kahrolası herif yine göründü, çoluk çocuğun ödü koptu. Evlâtlarımız dağlara taşlara boncuk (yani havale) illetine uğrayacak! kabilinden çenelerle palas pandıras aşağıya saldırırlardı. Çocukları içeri alır almaz başparmağı daldırıp damaklarını kaldıran kaldırına arka üstü yatırıp kasıklarındaki korku damarlarını basana; ardından çömleğe oturtup, apteshaneye götürüp (çiş, çiş!) lerle idrar ettiren ettirene. Ocakçının işi, büyüklüğüne küçüklüğüne göre 40 paraya, 2 kuruşa, bilemeden 100 paraya ocağı, bacayı süpürmek, kurumlarını almak; mutfağı, taşlığı batırıp köpek bağlansa duramıyacak hale sokmak, o kapkara pislikleri temizliyeceğiz diye kadıncağızların da anadan emdiklerini burnundan getirmekti. Sermed Muhtar Alus Ocak süpürücüsü (Resim: Fotoğrafdan Ayhan eli ile)