Artık tarihe karışmış esnaftandır. Haftanın her günü muhtelif semtlerde kurulan pazar yerlerini, cami avlularını dolduran kalabalığın arasında seyyar kahveciler de tümen tümen. Ekserisi sakallı, hattâ ak sakallı adamcağızlardı. Omuzlarında sırık, sırığın bir ucuna iple bağlı, içi mısır dolu kahve ocağı; öbür ucunda cezveler, fincanlar, kahve ve şeker kutusu, bulaşıkları yıkayacak suyun paslı tenekeden, emzikli ibriği. Etrafta kahve tiryakileri çok Hemen seğirtirler; yıkılan bir duvar kenarına çökerek, bir taş üstüne ilişerek, bir kenarcığa çömelerek okkalıyı höpürdetirler. Sermed Muhtar Alus Eskiden kahve takımı bir askı ile omuzda veyahut takım bir sepet içinde omuzda, mangal elde, yorulduğu yerde oturur, dükkânların önlerinde dolaşır, bir köşe başına indirir icrayı sanat ederdi. Çarşularda gözüne kestirdiği herhangi bir köşeye âdeta temellük eder, işinin hızına göre küçük iskemleler atar, lokma mangırını Hakkın inayetinden beklerdi. Bu yüzden Hicaza gindenleri dahi biliriz. Kırlarda ağaç altlarında, şimendifer güzergâhı münasip kıyılarda çöplenip ev bark sahibi olanlar da az değildi. Bugün bunların gezicilerinin mevcudu kalmayıp kenar yerlerde yazıcılıkla iaşei yevmiyesini çıkarmağa sa’y edenlere nâdiren tesadüf olunmaktadır. Elyevm bu iş yalnız pazar yerlerinde işlemeğe münhas...

Artık tarihe karışmış esnaftandır. Haftanın her günü muhtelif semtlerde kurulan pazar yerlerini, cami avlularını dolduran kalabalığın arasında seyyar kahveciler de tümen tümen. Ekserisi sakallı, hattâ ak sakallı adamcağızlardı. Omuzlarında sırık, sırığın bir ucuna iple bağlı, içi mısır dolu kahve ocağı; öbür ucunda cezveler, fincanlar, kahve ve şeker kutusu, bulaşıkları yıkayacak suyun paslı tenekeden, emzikli ibriği. Etrafta kahve tiryakileri çok Hemen seğirtirler; yıkılan bir duvar kenarına çökerek, bir taş üstüne ilişerek, bir kenarcığa çömelerek okkalıyı höpürdetirler. Sermed Muhtar Alus Eskiden kahve takımı bir askı ile omuzda veyahut takım bir sepet içinde omuzda, mangal elde, yorulduğu yerde oturur, dükkânların önlerinde dolaşır, bir köşe başına indirir icrayı sanat ederdi. Çarşularda gözüne kestirdiği herhangi bir köşeye âdeta temellük eder, işinin hızına göre küçük iskemleler atar, lokma mangırını Hakkın inayetinden beklerdi. Bu yüzden Hicaza gindenleri dahi biliriz. Kırlarda ağaç altlarında, şimendifer güzergâhı münasip kıyılarda çöplenip ev bark sahibi olanlar da az değildi. Bugün bunların gezicilerinin mevcudu kalmayıp kenar yerlerde yazıcılıkla iaşei yevmiyesini çıkarmağa sa’y edenlere nâdiren tesadüf olunmaktadır. Elyevm bu iş yalnız pazar yerlerinde işlemeğe münhasırdır. Vasıf Hiç