Kâğıt helvası ve helvacısı İstanbulun has damgalarındandır; eskiden bunlar da tamamen de meydandan kalkardı. Kadıköy yakısında, Boğaziçinde Göksuda, Sariyerin Çırçır, Hünkâr, Kestane sularında revaçtaydı. Satıcıların omuzunda sehpa, üzerinde tahtadan değirmi bir tabla, üstünde kapağı beşik örtüsü çatılı, sağı solu kuleli, boyalı çinkodan, nakışlar ve resimlerle süslü kutu. Kutunun iki yanında birer cam kavanoz; bunların içinde de sakız leblebisi. Kâğıt helvasının piyata tabağı çevresindeki büyükleri yalın kat, çifter, hattâ altı ve sekiz katlı olurdu. Genişliğine göre 10, 20, 60 para ve iki kuruşa. Küçükleri, çay fincanı tabağı kadarları çam fıstıklı, fındıklı ve susamlıydı; bunlar da 20 paraya. Kadıköy yakısında önceleri Debreli Haydarın; o gaiplere karıştıktan sonra yine Debreli Âkifle kardeşi Tevfiğin; hemşehrileri ve Fenerbahçenin gediklisi Selimin helvasına uyar yoktu. Unu, yağı iyi kaliteden, pişirilişi de tam kıvamında. Boğaziçindekilerin tatlısı daha boldu. Göztepe, Erenköy havalisinde dolaşan Haydar, Âkif ve Tevfik, bahar girince Merdivenköyünde oda tutar, takım taklavatı getirip helvaları yapar, sokak sokak dolaşırlar. Bağırtıları da hep ayni ve hiç değişmez: — Heeelva kitiiiir!.. Heelva taaaze! Kestane çıktı mı, kâğıt helvası paydos!