Dondurmacıların yaza hazırlıkları, takımı noksan olanlarca kıştan başlardı. Bugün bir iki bardak, yarın iki üç tabak, öbür gün birkaç kaşık, daha münasip eyyamda havlu vesaire tedarik ederlerdi. Mevsim gelince takımlar silinir, parlatılır vüs’u iktidar dahilinde giyilecek de ihmal olunmazdı. Hidrellez günü mutlaka dondurmacılar meydana çıkarlar: Ayaklarda sakız gibi patiskadan mamul koğalı şalvar, temiz çorap, sıfır kalıp siyah daha doğrusu morumsu fes üstünde ya bir ipekli mendil veyahut kefiye, belde onlara uygun bir peştamal, askıya bardaklar, tabaklar billûr gibi dizilmiş, tepsiler parlatılmış — icabında tepsi ile verilir — ekserisi iki arkadaş çıkarlar, seslenirler: — Sakız gibi kaymaklım.. — Vişneli limonlu kaymakları var!.. Bir taraftan istenildi mi biri bardağı kapar, altına bir tabak, içine bir kaşık: “Buyurun beyim!” der bardağı uzatıp bir de seslenir, sakız gibi. Şimdi bardak yasak olduğundan kâğıt helvasından mamul bardaklara dolduruluyor. Ağzından yukarı bir çıkıntı içi boş. Eskiden ekseriya bir tabağa konulur altında daha büyücek bir tabakla verilirdi. Vasıf Hiç Dondurmacı (Resim: Fotoğrafdan Ayhan eli ile)