İkinci Mahmud devrinde, Yeniçeri ocağının lâğvı sıralarında, İstanbul Balıkpazarının en büyük ve namlı bir kahvehanesiydi. Müşterileri, umumiyetle Balıkpazarı, Asmaaltı ve civarının ayak takımı ve hayta makulesiydi. Avurzavur’un son yeniçeri zorbalarından biri olduğunu, asıl adının unutulup lâkabı ile şöhret yapdığını söyliyebiliriz. 1829 da, Büyükşehrin asayiş ve inzıbatı yolunda çok şiddetli tedbirler alınır, hükûmeti tenkid edenler ve devlet ricalini çekiştirenler, hattâ ehemmiyetsiz sebeplerle kavga edip ortalığı karıştıranlar aman verilmeyip idam olunurken, bir gün, “haşaret yatağıdır” diye Avurzavurun kahvehânesi de evvelâ kapatılmış, sonra da temeline varınca yıktırılmıştı. Fakat ismi halk hafızasından silinememiş, yeri bu isimle anıla gelmiş, çok sonraları ayni mahalde, müşterileri yine ayak takımı, kayıkçı, mavnacı, hamal güruhu olan yeni bir kahvehâne açılınca “Avurzavur’un kahvehânesi” adını almıştı. Bu ikinci kahvehânede, Ebüzziya’nın 1912 de neşrettiği bir makalesinde “her ne mânaya ise, bu nam ile meşhur olan kahvehâne bundan on sene mukaddemine kadar mevcut idi” dediğine göre 1901 - 1902 yıllarına kadar devam etmiştir; “hakikaten avvam sınıfının en süfli tabakasının toplandığı bir kahvehâne İstanbulun bir asırdan ziyade devam etmiş tarihî binalarındandır; evleri Ka...

İkinci Mahmud devrinde, Yeniçeri ocağının lâğvı sıralarında, İstanbul Balıkpazarının en büyük ve namlı bir kahvehanesiydi. Müşterileri, umumiyetle Balıkpazarı, Asmaaltı ve civarının ayak takımı ve hayta makulesiydi. Avurzavur’un son yeniçeri zorbalarından biri olduğunu, asıl adının unutulup lâkabı ile şöhret yapdığını söyliyebiliriz. 1829 da, Büyükşehrin asayiş ve inzıbatı yolunda çok şiddetli tedbirler alınır, hükûmeti tenkid edenler ve devlet ricalini çekiştirenler, hattâ ehemmiyetsiz sebeplerle kavga edip ortalığı karıştıranlar aman verilmeyip idam olunurken, bir gün, “haşaret yatağıdır” diye Avurzavurun kahvehânesi de evvelâ kapatılmış, sonra da temeline varınca yıktırılmıştı. Fakat ismi halk hafızasından silinememiş, yeri bu isimle anıla gelmiş, çok sonraları ayni mahalde, müşterileri yine ayak takımı, kayıkçı, mavnacı, hamal güruhu olan yeni bir kahvehâne açılınca “Avurzavur’un kahvehânesi” adını almıştı. Bu ikinci kahvehânede, Ebüzziya’nın 1912 de neşrettiği bir makalesinde “her ne mânaya ise, bu nam ile meşhur olan kahvehâne bundan on sene mukaddemine kadar mevcut idi” dediğine göre 1901 - 1902 yıllarına kadar devam etmiştir; “hakikaten avvam sınıfının en süfli tabakasının toplandığı bir kahvehâne İstanbulun bir asırdan ziyade devam etmiş tarihî binalarındandır; evleri Kalyoncuların Tersaneye gelip gittikçe dinlenip kahve içtikleri yermiş” diyen muharririn şu kat’î ifadesinden de burasını gördüğü muhakkaktır: “İstanbul cihetinden Galataya geçmek üzere elyevm kayığa bindiğimiz Palıkpazarı iskelesinde olan bu kahvehânenin şimdi yerinde bir ticarethane kaimdir..” Bibl.: Cevdet Tarihi; Câbi Said Vekayinâmesi; Mecmuai Ebüzziya.