İstanbulun külhâni argosunda saf, sersem, budala, abdal, ahmak karşılığı; misaller: — Ulan nerden buldun o avalı? — Aval maval.. işimi görüyor.. *** — Dört kişiyiz, Sarıkız, Ablasıgüzel Yengeç.. — Yengeçi götürmeyin, avalın biridir, köstek olur.. *** Muhatabı küçümseyerek hakaret kasdi ile kullanılır: — Ulan aval, bozarım armanı şimdi... İki defa tekrarı ile “aval aval” şeklinde, umumiyetle mânâsız, can sıkan, şüphe uyandıran bakışlar için kullanılır: — Moruk turist.. — Nereden bildin? — Aval aval bakmasından... *** — Ulan aval aval bakma suratıma.. *** — Aval aval bakmaya başladı, tüydüm.. *** Söylenen sözü, verilen emri tez kavrayamayanlara hitabda kullanılır: — Aval aval bakmasana, şunu al götür dedik sana..