İstanbul basınında en kıdemli iki argo tâbiridir, günün mühim bir haberini bütün gazeteler almış iken alamamak, veya hiç bir gazete alamamış iken alıp kendi gazetesine ulaştırmak, ilk neşir muvaffakiyetini kazanmaktır. Haberlerde atlayan muhabirler ve yazı işleri müdürlerinin patronlar nazarında ve meslekdaşları arasında prestijleri kırılır, sarsılır, atlatanların da bilâkis artar, kuvvtlenir. Bazen bir gazetenin diğer bütün gazeteleri atlatarak verdiği bir haber halk nazarında öylesine alâka sağlar ki gazetenin baskı sayısı birden bire yükselir. Gazeteler istihbâratında atlamama, ve bilâkis atlatmaya son derecede ehemmiyet verirler; büyük sermâyelerle kurulmuş,, en temiz baskıyı temin etmiş, en değerli kalemleri sütunlarında toplamış bir gazetenin haber, havâdis atlamaları yüzünden tutunamayıp kapanmağa mahkûm olduğu çok görülmüştür. Atlatmak, iş ve bilhassa memuriyet hayatında da kullanılır, bir işin halli elinde olan adamın o işi takib eden sahiplerini güler yüzle ve vaid ile başından savarak işi yapmamasıdır, bu mânâda atlatıcı olanlar hekimlerin teşhisine göre birer ruh hastasıdır, yahut işin hal ve intacı vazifeleri iken bir rüşvet, gayri meşrû menfaat sağlamak için irtikâb edilmiş ahlâksızlıktır; hasta veya mürteki, atlatıcı memur bir cemiyetin günlük huzurunu bozan insand...

İstanbul basınında en kıdemli iki argo tâbiridir, günün mühim bir haberini bütün gazeteler almış iken alamamak, veya hiç bir gazete alamamış iken alıp kendi gazetesine ulaştırmak, ilk neşir muvaffakiyetini kazanmaktır. Haberlerde atlayan muhabirler ve yazı işleri müdürlerinin patronlar nazarında ve meslekdaşları arasında prestijleri kırılır, sarsılır, atlatanların da bilâkis artar, kuvvtlenir. Bazen bir gazetenin diğer bütün gazeteleri atlatarak verdiği bir haber halk nazarında öylesine alâka sağlar ki gazetenin baskı sayısı birden bire yükselir. Gazeteler istihbâratında atlamama, ve bilâkis atlatmaya son derecede ehemmiyet verirler; büyük sermâyelerle kurulmuş,, en temiz baskıyı temin etmiş, en değerli kalemleri sütunlarında toplamış bir gazetenin haber, havâdis atlamaları yüzünden tutunamayıp kapanmağa mahkûm olduğu çok görülmüştür. Atlatmak, iş ve bilhassa memuriyet hayatında da kullanılır, bir işin halli elinde olan adamın o işi takib eden sahiplerini güler yüzle ve vaid ile başından savarak işi yapmamasıdır, bu mânâda atlatıcı olanlar hekimlerin teşhisine göre birer ruh hastasıdır, yahut işin hal ve intacı vazifeleri iken bir rüşvet, gayri meşrû menfaat sağlamak için irtikâb edilmiş ahlâksızlıktır; hasta veya mürteki, atlatıcı memur bir cemiyetin günlük huzurunu bozan insandır; misaller: “Atlatmada bizim müdürün üstüne adam yoktur..” — Ne oldu? Yerleştin mi? — Hayır.. bugün git, yarın gel, herif atlatıp duruyor... Ferid Develioğlu “Türk Argosu” adlı değerli eserinde “atlamak” tâbirini külhani ağzında “vermek” karşılığı gösteriyor, misal olarak da şu cümleyi yazıyor: “Bir cıgara atla da ciğerlerimiz bayram etsin!..” Biz, İstanbul külhânileri argosunda bu yolda bir tâbire rastlamadık, “atlamak, atlatmak” külhâni argosunda da gazeteci ağzının aynidir; vermek yerine ekseriya “toka etmek, uçlanmak, toslamak” kullanılır, ayni misâli yazalım: “Bir cıgara toka et de.. bir cıgara uçlan da.. bir cıgara tosla da ciğerlerimiz bayram etsin..”.