İstanbul mesirelerini, bahçelerini, sokaklarını süsleyip gölgelendiren gayet güzel bir ağaçtır ki, süratle boy atar, şiddetli soğuklara dayanır, çiçekleri penbe yahut beyaz, bir nakil gibi donanır, meyvası tababette kullanılır, geniş yapraklariyle, gölgeli ağaçların başında sayılır; vatanı Şimalî Hindistan dağları olan bu ağaç, Parise ilk defa 1615 yılında Bachelier isminde bir zat tarafından İstanbuldan götürülmüştür. Bu satırların yazıldığı sırada Büyükşehir ve civarının en güzel ve meşhur at kestanelerinden bazıları şunlardı: Bayezid Camii iç hariminin Sahaflar’a açılan yan kapısı önündeki büyük ağaç, Ayasofya önündeki ağaçlar, Sarıyerde Hünkârsuyundaki ağaçlar, Beykozda Abrahampaşa korusundaki ağaçlar. İstanbul sayfiyelerinin hemen hepsinde birçok köşklerin bahçelerini tezyin eden ağaçlar arasında at kestanesine de sık sık rastlanır. Bayazıd Camiinin Sahaflar kapusu önündeki atkestanesi ve ağaçaltı kahvehânesi, 1942 (Resim: Nezih)