İkinci Abdülhamid devrinde bu Boğaz köyünün namlı bir meczubu; vücud yapısı heybetli, şişman, geniş pembe yüzünü perişan bir sakal ile alnına dökülen kâküller çevirmiş sevimli bir zât olup yaz ve kış başında bir keçe külâh, sırtında bir aba, göğüs bağır açık dolaşır; kışın, ortalık kar, buz içinde iken denize girerdi. Köy halki kerametine inanmış, İstavrozda bir kulübede otururdu. Has dostlarından biri köyde Acem lâkabı ile tanınmış bir kahveci idi, kahvehânesi Beylerbeyi Camiinin karşısına düşen köşede küçük bir dükkân idi, şimdi orada köyün en meşhur bir kahvahânesi vardır. Acemin asıl geçimi tütün kaçakçılığı idi. Bir ara elinde hayli mal kalmış, kendisinden tütün sorup arayan çıkmamış. Bir gün Atâ Efedi dükkâna gelip: — Bana para ver! demiş. Acem de çekmecesini acıp mevcudunu efendiye verdikten başka kesesine bir miktar da tütün koymuş.. Efendi dükkândan çıkar çıkmaz da müşteriler sökün etmiş... Acem akşama kadar elindeki malı satıp tüketmiş . Beylerbeyinde her nedense uzun zaman terfi edemiyen kaymaka rütbesinde bir askerî doktor varmış... Bir kıç gecesi kapısı çalınıp komşulardan biri: — Ata Efendi hasta imiş.. sevabınıza bir baksanız diye rica etmiş.. Doktor Efendiye giderken içinden “Mübarek adam, hastalanacak zamanı bulmuşsun ya!” diye geçirmiş.. Kulübeye vardıklarında A...

İkinci Abdülhamid devrinde bu Boğaz köyünün namlı bir meczubu; vücud yapısı heybetli, şişman, geniş pembe yüzünü perişan bir sakal ile alnına dökülen kâküller çevirmiş sevimli bir zât olup yaz ve kış başında bir keçe külâh, sırtında bir aba, göğüs bağır açık dolaşır; kışın, ortalık kar, buz içinde iken denize girerdi. Köy halki kerametine inanmış, İstavrozda bir kulübede otururdu. Has dostlarından biri köyde Acem lâkabı ile tanınmış bir kahveci idi, kahvehânesi Beylerbeyi Camiinin karşısına düşen köşede küçük bir dükkân idi, şimdi orada köyün en meşhur bir kahvahânesi vardır. Acemin asıl geçimi tütün kaçakçılığı idi. Bir ara elinde hayli mal kalmış, kendisinden tütün sorup arayan çıkmamış. Bir gün Atâ Efedi dükkâna gelip: — Bana para ver! demiş. Acem de çekmecesini acıp mevcudunu efendiye verdikten başka kesesine bir miktar da tütün koymuş.. Efendi dükkândan çıkar çıkmaz da müşteriler sökün etmiş... Acem akşama kadar elindeki malı satıp tüketmiş . Beylerbeyinde her nedense uzun zaman terfi edemiyen kaymaka rütbesinde bir askerî doktor varmış... Bir kıç gecesi kapısı çalınıp komşulardan biri: — Ata Efendi hasta imiş.. sevabınıza bir baksanız diye rica etmiş.. Doktor Efendiye giderken içinden “Mübarek adam, hastalanacak zamanı bulmuşsun ya!” diye geçirmiş.. Kulübeye vardıklarında Atâ Efendi: — Allah razı olsun.. gelmişsin.. Bir de için temiz gelseydin paşa olurdun! demiş.. Ertesi sabah doktora miralaylığa terfii müjdelenmiş.. Meczup Atâ Efendinin kabri, bugün bir harabe halinde bulunan İstavroz dergâhı mezarlığındadır. Rebii Baraz