Onbeşinci asır şâirlerinden; fetihden sonra İstanbulda ilk yerleşenlerden, aslının nereli olduğu, doğum ve ölüm tarihleri bilinmiyor; şiirleri soğuk ve değersiz olduğu halde her nasılsa büyük pâdişahın fevkalâde teveccühünü kazanmış, yüz akçe yevmiye ile İstanbulda mansıb sahibi olmuştur ki pek müreffeh bir hayat sürdüğü muhakkaktır; kendisini çekemeyen muasırları ikbâlini baht yıldızının parlaklığından bilmişlerdir, şu beyit o yolda söylenmiştir: Aşkiyâ tâlihine aşk olsun Gerçi nazmin kötü, sitâren iyi.. Bibl.: Lâtifi Tezkiresi.