Eyyubun Nişancımustafapaşa mahallesi sokaklarındandır; Ahmedçelebi sokağı ile Abdürrahmanşerefbey caddesi arasında uzanır. Mukavves dirsekli bir sokaktır. Ahmedçelebi sokağı kavşağından yüründüğüne göre, sağa kıvrılan mukavves dirseğe kadar kaba taş döşeli bir merdivenli yokuştur. Bu yokuşun tam karşısında 39 uncu İlkokulun yerleştiği büyükçe bir ahşap ev vardır. Onun yanındaki 7 numaralı ahşap ev ise, iki kat üzerine, kutu gibi bir yapıdır ki, İstanbulun en küçük, fakat gayet şirin pitoresk yapılarındandır; hayatın, tevazu içindeki saadet ve lezzetinin örneğidir, pencereleri saksılarla bezenmiş, karşı bayırlara, daha geride Eyub sırtlarına harikulâde bir nezareti vardır; sahibi Mustafa Kayman da evi kadar şirin, çiçek meraklısı bir zattır. Sokağın bu noktası, artık bir bayır üstüdür; Ahmedçelebi sokağı en az beş metre kadar aşağıda kalır ve Mustafa Kayman’ın şirin evceğizinin önü oldukça büyük bir arsadır ki, üzerine bir villâ yapılmağa değer Aşağı vâdinin ve karşı bayırın sokak ve bahçelerinde oynaşan ve kendileri görünmeyen çocukların sesleri, hele sümbüli bir havanın akşam garipliği içinde bülbül seslerinden farksızdır (ekim 1946). Aşhane Sokağı bundan sonra, Abdürrahmanşerefbey caddesine kadar, hemen dümdüz devam eder. Yakın mazide pek mamur olduğu aydın olarak görünen bir s...

Eyyubun Nişancımustafapaşa mahallesi sokaklarındandır; Ahmedçelebi sokağı ile Abdürrahmanşerefbey caddesi arasında uzanır. Mukavves dirsekli bir sokaktır. Ahmedçelebi sokağı kavşağından yüründüğüne göre, sağa kıvrılan mukavves dirseğe kadar kaba taş döşeli bir merdivenli yokuştur. Bu yokuşun tam karşısında 39 uncu İlkokulun yerleştiği büyükçe bir ahşap ev vardır. Onun yanındaki 7 numaralı ahşap ev ise, iki kat üzerine, kutu gibi bir yapıdır ki, İstanbulun en küçük, fakat gayet şirin pitoresk yapılarındandır; hayatın, tevazu içindeki saadet ve lezzetinin örneğidir, pencereleri saksılarla bezenmiş, karşı bayırlara, daha geride Eyub sırtlarına harikulâde bir nezareti vardır; sahibi Mustafa Kayman da evi kadar şirin, çiçek meraklısı bir zattır. Sokağın bu noktası, artık bir bayır üstüdür; Ahmedçelebi sokağı en az beş metre kadar aşağıda kalır ve Mustafa Kayman’ın şirin evceğizinin önü oldukça büyük bir arsadır ki, üzerine bir villâ yapılmağa değer Aşağı vâdinin ve karşı bayırın sokak ve bahçelerinde oynaşan ve kendileri görünmeyen çocukların sesleri, hele sümbüli bir havanın akşam garipliği içinde bülbül seslerinden farksızdır (ekim 1946). Aşhane Sokağı bundan sonra, Abdürrahmanşerefbey caddesine kadar, hemen dümdüz devam eder. Yakın mazide pek mamur olduğu aydın olarak görünen bir semtin temiz, sessiz bir sokağıdır; sağ kolda Aşçıbaşı Camii kavşağı köşesinde ve Aşhane sokağına nazaran bir set üstünde Aşçıbaşı Camii vardır; cami geçilince, sağ kol, gözün alabildiğine mezarlıktır; yol kenarında, çatısı çökmüş, içinde bulunan 7 mermer sanduka dağılmış, baş ve ayak taşları ise tamamen yok olmuştur. Bibl.: REK ve Muzaffer Esen, Gezi notu.