İstanbullu, İkinci Abdülhamid devri sonlarının piyasa hanendelerinden bir Ermeni sanatkârdır. Usule hakkıyle vukuflulardan sayılır, piyasanın en üst kademe gazel ve şarkı okuyanları arasına katılırdı. Devrin üstad bestekârı kemanî Tatyos’un takımından yetişmedir. Sonra kemanî Memduh’un sazına girmiştir. Bizzat bestelediği pek çok şarkılar vardır. Yaşlanınca, ses eski kuvvetini kaybederek azalmış, meyanlarda yükselemez olmuş, maamafih faslı doldurur, gayet iyi idare eder bir ermenicağızdı. Pek hoşmeşreb, uysal bir adamcağızdı da. Topluluğu ve tıknazlığından ötürü de, “ona Astikzade dememeli, fıstıkzade demeli!” derlerdi. Sermed Muhtar Alus