On altıncı asırda, Kanunî Süleyman devrinde İstanbulun güzelliği dillere destan olmuş esnaf civanlarından; Astarsız Mehmed Bey namında bir zatın oğlu olan bu genç hakkında, devrin seçkin şairlerinden Taşlıcalı Yahya Bey “Şehrengiz”inin başında şu satırları yazıyor: Biri Astarsızoğlu ol sehi kad Olubdur kâkülü gibi serâmed Cefâsından anın yüz döndürür yok Yakasın yırtıcı âvâresi çok Giyüb altunlu kaftanın kamerveş Yakar gördüğünü mânendi âteş Ne cân ile olam vaslına tâlib Çü olmuştur celâli yüzi galib Bana ittüğini yârinde bulsun Göreyim anı gönleksiz (gömleksiz) koculsun Odur cân bağının servi revânı Nola doğrulığıle sevsem ânı Diğer bir şair de, bu güzel genci, Kanlı Muslu ve Nakkaşbâlioğlu Pîri adında diğer iki nevcivan ile beraber şöyle övüyor: Melâhet kişverinin üç sanemi sahib seriridir Biri Nakkaşbâlioğlu dır kim nâmı Piridir Biri Astarsızoğludur biri de Kanlı Muslidir Piri içlerinde pâdişah anler veziridir.