İki defa İstanbul Ermeni Patrikliği kaymakamlığında bulunan ve Ermeni cemaatine değerli hizmetleri olan bir din adamıdır. 1867 de Eğin’in Pingyan kasabasında doğmuş ve 25 Haziran 1951 de İstanbul’da vefat etmiştir. Ruhaniliğe intisap etmeden Karekin adını taşıyan.. Aslanyan Başpiskopos 1881 de doğduğu kasabanın Mesrobyan mektebinden mezun olmuştur. 1882 - 1885 yılları zarfında, dayısı Dr. Kevork Bekyan’ın yanında eczacılıkla meşgul olmuştur. 1887 de mezkûr mektebe müdür tayin edilmiştir. 1890 da İstanbul’a gelerek, biraderi Vartan Aslanyanla birlikde bir fanilâ ve çorap fabrikası açmıştır. Bundan dolayı 1891 de beşinci sınıf Mecidiye nişaniyle taltif edilerek, saray tarafından “Fanilâcıbaşı” unvanı tevcih olunmuştur. Ailevî bazı felâketlerden dolayı, 1897 de kendini ruhanî hayata vakfetmeğe karar vererek, 1898 de “sargavak” (diakon) ve 1900 yılında da “abeğa” takdis olunmuştur. Akabinde, Sivas’ın Surp Nişan Manastırına ruhanî reis muavini tayin edilmiştir. Aynı yılın sonlarında da Tokat Ermenileri murahhaslığına getirilmiştir. 1901 senesi Mayıs ayında “vartabet” takdis oluduktan sonra, aynı yıl Eğin’e murahhas yardımcısı ve 1903 sonunda da Malatya’ya murahhas tayin edilmiştir. 1908 de İstanbul’a gelerek, Patrikhane ruhanî meclisine âza seçilmiştir. 1910 da Tekirdağ ve 1914 de ise...

İki defa İstanbul Ermeni Patrikliği kaymakamlığında bulunan ve Ermeni cemaatine değerli hizmetleri olan bir din adamıdır. 1867 de Eğin’in Pingyan kasabasında doğmuş ve 25 Haziran 1951 de İstanbul’da vefat etmiştir. Ruhaniliğe intisap etmeden Karekin adını taşıyan.. Aslanyan Başpiskopos 1881 de doğduğu kasabanın Mesrobyan mektebinden mezun olmuştur. 1882 - 1885 yılları zarfında, dayısı Dr. Kevork Bekyan’ın yanında eczacılıkla meşgul olmuştur. 1887 de mezkûr mektebe müdür tayin edilmiştir. 1890 da İstanbul’a gelerek, biraderi Vartan Aslanyanla birlikde bir fanilâ ve çorap fabrikası açmıştır. Bundan dolayı 1891 de beşinci sınıf Mecidiye nişaniyle taltif edilerek, saray tarafından “Fanilâcıbaşı” unvanı tevcih olunmuştur. Ailevî bazı felâketlerden dolayı, 1897 de kendini ruhanî hayata vakfetmeğe karar vererek, 1898 de “sargavak” (diakon) ve 1900 yılında da “abeğa” takdis olunmuştur. Akabinde, Sivas’ın Surp Nişan Manastırına ruhanî reis muavini tayin edilmiştir. Aynı yılın sonlarında da Tokat Ermenileri murahhaslığına getirilmiştir. 1901 senesi Mayıs ayında “vartabet” takdis oluduktan sonra, aynı yıl Eğin’e murahhas yardımcısı ve 1903 sonunda da Malatya’ya murahhas tayin edilmiştir. 1908 de İstanbul’a gelerek, Patrikhane ruhanî meclisine âza seçilmiştir. 1910 da Tekirdağ ve 1914 de ise Adana Ermenilerinin murahhası olmuştur. 1921 de tekrar İstanbul’a gelerek, Patrikhane ruhanî meclisine yeniden âza seçilmiştir. 1922 de Eçmiadzinde piskopos takdis olmuştur. Aynı yılın içinde İstanbul Ermeni Patrikhanesi kaymakamlığına getirilmiş ve 1927 Haziran ayına kadar bu mevkide kalmıştır. 1923 de Başpiskopos unvanını almıştır. 1928 de Habeşiştanda Adis Ababa’ya giderek, oradaki Surp Kevork kilisesinin temel atma merasimine riyaset etmiştir. 1940 da yeniden kısa bir müddet Patrikhane ruhanî meclisine âza olmuştur. 1944 de Patrik Naroyan Başpiskopos’un vefatından sonra, tekrar İstanbul Patrikliği kaymakamlığına getirilmiş ve vefatından birkaç ay evveline kadar bu makamda kalmıştır. 1945 de, VI. cı Kevork Katoğikos’un seçim ve takdis merasimine iştirak etmek üzere bir heyetin başkanlığında Eçmiadzin’e gitmiştir. 1949 da, bazı Ermeni ruhanilerinin kendisine karşı cephe almaları sebebiyle, Patrikhanede iki yıl kadar devam eden bir ihtilâf başgöstermiştir. Neticede işbu ruhaniler önce Aslanyan Başpiskopos tarafından cezalandırılıp sonra da Eçmiadzin Katoğikos’u tarafından kiliseden tard edilmişlerse de, yeni seçilen İstanbul Patriği Karekin Başpiskopos Haçaduryan’ın tavassudu ve şefaatı ile bir müddet sonra affedilmişlerdir. Aslanyan Başpiskopus’un on adet kadar muhtelif mevzulara dair münteşir ermenice telif eserleri mevcuttur. Pingyan Ermenileri hakkında bir de gayrı matbu kıymetli tarihî bir eser bırakmıştır. 1890 yılından itibaren, gerek İstanbul, gerekse hariçteki Ermeni basınında birçok yazıları da intişar etmiştir. 1952 de, İstanbul’da, Toros Azatyan tarafından hakkında biografik bir eser neşredilmiştir. Kevork Pamukçuyan