1890 etrafında İstanbulun en namlı hususî mekteplerinden biri olan Hacı İbrahim Efendinin “Darüttalim Mektebi”nin talebeleri tarafından çıkarılmış aylık bir mecmuadır. Darüttalim, arabcayı kolay usullerle ve gayet sağlam öğreten bir mektep olarak meşhurdu, bu mecmuada da, talebenin arab edebiyatından yaptığı tercemeler neşrolunurdu; makale sahiplerinin arasında ise mektebin birinci sınıf talebeleri (12 - 13 yaşında çocuklar) bile bulunurdu. Hattâ bu gibi yazıları, büyükler tarafından terceme edilip çocuk imzaları atılmak suretiile mektep menfaatine bir propaganda olduğunu söyleyenler pek çoktu. “Asarı Edebiye” muharrirlerinden 1891 de 12 - 13 yaşında Midillili Fuad Efendi (Fuad Ağralı) işi daha ileriye götürerek İbnülcevzinin Katibül ezkiya’sını terceme ederek forma forma neşredilmeğe başlamış, Ahmed Midhat Efendi de Tercemanı Takikatte yazdığı bir makalede bir çocuğun böyle bir terceme yapamıyacağını idia etmişti. Bunun üzerine mektebin eski mezunlarından Nüzhet Bey küçük Fuadı alarak gazete idarehanesine götürmüş, ve bu meşhur muharrir tarafından imtihan edilen çocuk arabcadaki kudretini ispat etmişti. (Osman Nuri Ergin, Maarif Tarihi III).