Geçen asır sonlarında yaşamış aşk kurbanı felâketzede bir gençtir; Hekimoğlu taraflarında oturan ve o semtin mescitlerinden birinde imamlık eden fakir bir zatın oğlu idi. Gayet zeki, yakışıklı, güzel bir genç idi. İdadî talebesi iken tecennün eylemişti. Sırtında bir gecelik entarisi, kış ise üstünde bir hırka, başında gecelik takkesi, yalın ayak, yahud çıplak ayağına takunya geçirip elinde bir ibrikle: “Cenâze yıkamağa gidiyorum!.. Huriye Hanımı yıkamağa gidiyorum!” diye sokaklarda dolaşmağa başlamıştı. Yanık bir sesle, fakat tenhâda gazel okurdu; bir dinliyen olduğunu görür veya sezer ise susar, fazla israr edilirse, hüngür hüngür ağlamağa başlar, yine söylemezdi. Semte rivâyet edildiğine göre bir paşa kızına çşık olmuş, kız da Âsafa gönül vermiş, ve paşa babasına keyfiyeti açmış, “Ölü yıkayıcının oğluna kız veremem” cevabı ile karşılaşmış; bir akşam da oğlanı konak civarında dolaşırken görmüşler, uşaklara çevirtip civardaki bostanlardan birine götürmüşler ve bayıltıncıya kadar dayak atmışlar, öylesine ki, biçâre genç aklını oynatmış, devrin inancına okuyuculara götürülmüş, şifa bulmamış, kimseye zararı dokunmıyan bir mecnun olarak sokaklara düşmüştü. Ailesi boyundan birçok kız bu güzel delikanlı ile teşriki hayata razı olmuşlarsa da, Fuzûlînin mecnunu misâli hiçbirine iltifat e...

Geçen asır sonlarında yaşamış aşk kurbanı felâketzede bir gençtir; Hekimoğlu taraflarında oturan ve o semtin mescitlerinden birinde imamlık eden fakir bir zatın oğlu idi. Gayet zeki, yakışıklı, güzel bir genç idi. İdadî talebesi iken tecennün eylemişti. Sırtında bir gecelik entarisi, kış ise üstünde bir hırka, başında gecelik takkesi, yalın ayak, yahud çıplak ayağına takunya geçirip elinde bir ibrikle: “Cenâze yıkamağa gidiyorum!.. Huriye Hanımı yıkamağa gidiyorum!” diye sokaklarda dolaşmağa başlamıştı. Yanık bir sesle, fakat tenhâda gazel okurdu; bir dinliyen olduğunu görür veya sezer ise susar, fazla israr edilirse, hüngür hüngür ağlamağa başlar, yine söylemezdi. Semte rivâyet edildiğine göre bir paşa kızına çşık olmuş, kız da Âsafa gönül vermiş, ve paşa babasına keyfiyeti açmış, “Ölü yıkayıcının oğluna kız veremem” cevabı ile karşılaşmış; bir akşam da oğlanı konak civarında dolaşırken görmüşler, uşaklara çevirtip civardaki bostanlardan birine götürmüşler ve bayıltıncıya kadar dayak atmışlar, öylesine ki, biçâre genç aklını oynatmış, devrin inancına okuyuculara götürülmüş, şifa bulmamış, kimseye zararı dokunmıyan bir mecnun olarak sokaklara düşmüştü. Ailesi boyundan birçok kız bu güzel delikanlı ile teşriki hayata razı olmuşlarsa da, Fuzûlînin mecnunu misâli hiçbirine iltifat eylememiş, bir yıl kadar sonra da ortalıkta görünmez olmuştur. İntihar ettiği kuvvetle tahmin olunabilir. Bibl. : Muradpaşalı Ali Usta, yakın akrabası, Not.