İkinci Meşrutiyetin Birinci Meclisinde Lazkiye mebusu olan bu zat, Otuz Bir Mart ihtilâlinde, İttihat ve Terakki fırkasına karşı silâhla kıyam etmiş olan asker tarafından fırkanın meclisteki en kuvvetli hatibi ve Tanin gazetesi başmuharriri Hüseyin Cahid Beye benzetilerek öldürülmüştür, bütün masumiyetiyle bir hürriyet şehididir. Yunus Nadi “İhtilâl ve İnkılâbı Osmanî” adındaki eserinde vak’ayı şöylece naklediyor: “Askerler Meclisi Mebusan dairesi önüne gece yarısından itibaren gelip silâh çatarak toplanmağa başlamışlardır. Sabahleyin saat iki üç raddelerinde askerin miktarı beş altı bin tahmin olunuyor ve arkası muttasıl geliyordu. Hâdisenin şüyuu üzerine Dairei Meb’usana gelebilen mebuslar İsmail Kemal, Rifat, Said, Yusuf Kemal, Mehmed Arslan Beylerle Emrullah ve Hallacyan Efendiler ve daha on beş kadar kişiden ibaretti. Bu kadar âza bir karar itası kabil olamıyacağı anlaşılarak Üsküp mebusu Said Efendi tarafından gelmiyen mebusları âcilen gelmek üzere ilâve tarzında dâvetname çıkarılmış, bunun üzerine gelmiye başlıyan mebusanın adedi saat yediye doğru seksene baliğ olmuştu. Mebusandan bazıları hemen kabineye karşı ademi itimat reyi verilmesini talep etmişler ve bu babda bir çok münakaşalarda bulunmuşlar ise de esasen mecliste ekseriyet mevcut olmadığından âzanın bir çoğu bu fi...

İkinci Meşrutiyetin Birinci Meclisinde Lazkiye mebusu olan bu zat, Otuz Bir Mart ihtilâlinde, İttihat ve Terakki fırkasına karşı silâhla kıyam etmiş olan asker tarafından fırkanın meclisteki en kuvvetli hatibi ve Tanin gazetesi başmuharriri Hüseyin Cahid Beye benzetilerek öldürülmüştür, bütün masumiyetiyle bir hürriyet şehididir. Yunus Nadi “İhtilâl ve İnkılâbı Osmanî” adındaki eserinde vak’ayı şöylece naklediyor: “Askerler Meclisi Mebusan dairesi önüne gece yarısından itibaren gelip silâh çatarak toplanmağa başlamışlardır. Sabahleyin saat iki üç raddelerinde askerin miktarı beş altı bin tahmin olunuyor ve arkası muttasıl geliyordu. Hâdisenin şüyuu üzerine Dairei Meb’usana gelebilen mebuslar İsmail Kemal, Rifat, Said, Yusuf Kemal, Mehmed Arslan Beylerle Emrullah ve Hallacyan Efendiler ve daha on beş kadar kişiden ibaretti. Bu kadar âza bir karar itası kabil olamıyacağı anlaşılarak Üsküp mebusu Said Efendi tarafından gelmiyen mebusları âcilen gelmek üzere ilâve tarzında dâvetname çıkarılmış, bunun üzerine gelmiye başlıyan mebusanın adedi saat yediye doğru seksene baliğ olmuştu. Mebusandan bazıları hemen kabineye karşı ademi itimat reyi verilmesini talep etmişler ve bu babda bir çok münakaşalarda bulunmuşlar ise de esasen mecliste ekseriyet mevcut olmadığından âzanın bir çoğu bu fikre muhalif kalmışlardır. Nihayet kabineye ademi itimat beyan edilmek veya daha doğrusu iadei sükûn ve intizam esbabını arzeylemek üzere mebusandan sekiz zatın Padişaha (İkinci Abdülmecide) gönderilmesi kararlaştırılmıştır. Bu sekiz mebus Meclisi Mebusan dairesinden çıkmışlar ve Soğukçeşmeye kadar gelmişlerse de âsi askerin muhalefeti üzerine oradan dönmeğe mecbur olmuşlardır.. Bu sekiz mebus Meclisi Mebusana döndükleri sırada Lazkiye mebusu Arslan Bey, Cahid Beye benzetilerek, bütün feryad ve figanına rağmen arabası üzerine açılan yaylım ateşi ile şehid edilmiştir. Hâdise iki suretle de şayanı teessür ve sezavarı lânet ve nefrettir. Birincisi, Şeriat istiyen bu cahil askerin hakkında hiç bir hükmü şer’î yok iken ve şeriatin olanca nefret ve lânetine lâyık olarak Hüseyin Cahid Beyi katletmeyi azmetmiş olmaları; ikincisi de diğer bir bigünahı odur zanniyle öldürmeleridir”. Emir Arslan Beyin haltercemesi öğrenilemedi.