Osmanlı sarayının “bîrun” denilen dış hizmetleri arasında bir memuriyet; para sui istimallerine müsaid olduğu için tehlikelice, iftiralarla insanın lekelenebileceği bir vazife idi. Arpanın arabcası kullanılarak “şair emini, şair emâneti” de denilirdi. Istablı Âmire denilen saray has ahırları Başmîrahur Ağa unvanını taşıyan bir âmirin idaresinde müstakil bir teşkilât idi; kâtib sınıfından seçilip tayin edilen arpa emini bu teşkilâta İkincimîrahur Ağadan sonran gelirdi, vazifesi, devletce tayin ve tesbit edilmiş yerlerden, saray has ahırlarındaki binek ve araba hayvanlarının ot ve arpasını temin etmekdi. Her yıl ilk baharda has ahırdaki hayvanlar çayıra çıkarılır, bu münasebetle de Halicin bitiminde Mîrâhur Köşkünde pâdişahın da dâvet edildiği merâsim yapılır ve bu köşkte Başmîrahur Ağa tarafından pâdişaha bir ziyâfet verilirdi; o gün kendisine kıymetli hediyeler ve bilhassa cins taylar verilen hükümdar, iki mîrâhur ağa ile beraber arpa eminini de huzuruna kabul ederek iltifatta bulunurdu. Arpa eminlerinin yevmiyesi 60 akçe idi; emrinde arpacı denilen 8-10 akçe yevmiyeli ikiyüz adam vardı. Sefer zamanlarında ordudaki hayvanların yemini tedârik etmekle vazifelendirilen arpa eminlerini İstanbuldaki bu arpa emini ile karıştırmamak lâzımdır. Arpa eminliği Tanzimâta kadar devam etmiş, T...

Osmanlı sarayının “bîrun” denilen dış hizmetleri arasında bir memuriyet; para sui istimallerine müsaid olduğu için tehlikelice, iftiralarla insanın lekelenebileceği bir vazife idi. Arpanın arabcası kullanılarak “şair emini, şair emâneti” de denilirdi. Istablı Âmire denilen saray has ahırları Başmîrahur Ağa unvanını taşıyan bir âmirin idaresinde müstakil bir teşkilât idi; kâtib sınıfından seçilip tayin edilen arpa emini bu teşkilâta İkincimîrahur Ağadan sonran gelirdi, vazifesi, devletce tayin ve tesbit edilmiş yerlerden, saray has ahırlarındaki binek ve araba hayvanlarının ot ve arpasını temin etmekdi. Her yıl ilk baharda has ahırdaki hayvanlar çayıra çıkarılır, bu münasebetle de Halicin bitiminde Mîrâhur Köşkünde pâdişahın da dâvet edildiği merâsim yapılır ve bu köşkte Başmîrahur Ağa tarafından pâdişaha bir ziyâfet verilirdi; o gün kendisine kıymetli hediyeler ve bilhassa cins taylar verilen hükümdar, iki mîrâhur ağa ile beraber arpa eminini de huzuruna kabul ederek iltifatta bulunurdu. Arpa eminlerinin yevmiyesi 60 akçe idi; emrinde arpacı denilen 8-10 akçe yevmiyeli ikiyüz adam vardı. Sefer zamanlarında ordudaki hayvanların yemini tedârik etmekle vazifelendirilen arpa eminlerini İstanbuldaki bu arpa emini ile karıştırmamak lâzımdır. Arpa eminliği Tanzimâta kadar devam etmiş, Tanzimat inkilâbında İstanbulun erzak işleri ile meşgul diğer eminliklerle birleştirilerek bir Zahira Nazırlığı ihdas edilmişti. İsatnbulda “Arpaemini” adı ile biri Rumelihisarında biri de Topkapusunda iki mescid, yine o semtlerde üç sokak vardır. Arpaya arabcada “şair” den başka “cev” de denilir. Tarih kaynaklarımızda nâdir olarak arpa emini karşılığı “Emini cev” tâbiri de kullanılmıştır, hattâ Topkapusundaki Arpaemini Mescidi Hadikatül Cevâmi’de “Eminicev Mescidi” diye kayıdlıdır. Bibl. : İnönü Ansiklopedisi. Arpaemini Köprü Sokağında Taşköprü (Resim: Reşad Sevinçsoy)