Karagözde ve Ortaoyununda Arnavud tipi celeb, bozacı, bahçıvan yahut kır bekçisi, korucu olur; orta yaşın üstünde, pos bıyık, hattâ bazan kır sakallıdır; gayet saf, son derecede cahil, nazik olmağa çalıştığı halde son derece de kaba, delişmen, daima vurmadan, kırmadan, kesip biçmeden bahseder; kaçar, kaçırdım der, dayak yer, döğdüm der; her sözünün sonunda elini altıpatlar, piştovunun kabzasına atarak karşısındakini tehdide kalkar ve oyunda bütün bu hareketleriyle alaya alınır. Bu tipik hususiyetlerinden bir de türkçenin kaba Arnavud ağzında bozuk telâffuzun taklid hüneridir. On dokuzuncu asırda ve asrımız başlarında her iki oyundaki Arnavudun adı “Bayram Ağa” dır. Son Ortaouncular arasında Arnavuda bilhassa muvaffak sanatkâr ressam Muzaffer Bey merhum idi. Daha eskiden bu oyunlardaki Arnavudun adı “Bayram” yerine “Kasım” olduğu anlatılıyor, Evliyaçelebi on onyedinci asır ortasındaki oyuncu kollarından bahsederken “şehir oğlanı “çingânelerin” teşkil ettiği Baba Nazlı kolunda kolbaşı Baba Nazlının oğlu için “Arnavud Kasım taklidinde bir mukallidi sâhib kelâmdır” diyor. Orta Oyununda Arnavud Ressam Muazzez Bey (Resim: Nezih) Karagözde Arnavud (Siyavuşgilin Karagözünden ve Nâşid Baylav kolleksiyonundan)