İstanbul Basınının seçkin bir siması, kalem sahibi kadınlarımız arasında millî an’anelere bağlılığı ve bilhassa Türk - İslâm tefekküründeki salâhiyeti ile tanınmış bir şair, roman müellifi ve fıkra muharriri; 1922 de babası Rifat Araz’ın Ziraat Bankası müdürü olarak bulunduğu Konyada doğdu; anası Müzeyyen Hanım Arabistanda doğmuş zâbit kızıdır. İstanbul Ansiklopedisinin bir mektubuna verdiği cevap o kadar samimî bir otobiyografidir ki o satırların aynen neşri bu maddenin o malûmata dayanılarak yazılmasına tercih edildi: Annem Aydın, fedakâr, feragat sahibi bir kadındı, 1951 de kaybettim; eski toprağın yadigârı ve bir dürüstlük timsali olan babam, Allah ömür versin, hayatta. “İlk mektepten itibaren, Üniversite dahil, bütün tahsilimi Ankara mekteplerinde yaptım, aslında babam Ankaranın en eski ailelerindendir. Ankara Kız Lisesinden mezun oldum, yüksek tahsilimi Dil, Tarih ve Coğrafya Fakültesinin psikoloji zümresinde yaptım, diploma aldım. “Neslimin bütün çocukları gibi, istikrarsız bir değerler sisteminin malı olarak bütün tahsil hayatım boyunca oradan oraya çekildim, durdum. “Hükûmet merkezinde bulunduğumdan olacak, daima seçilmiş, meslekdaşları arasında sivrilmiş hocalar tarafından okutuldum. Pek tabiî olarak her mektepte bir hocam bana kendi mührünü vurmak, kendi rengini vermek...

İstanbul Basınının seçkin bir siması, kalem sahibi kadınlarımız arasında millî an’anelere bağlılığı ve bilhassa Türk - İslâm tefekküründeki salâhiyeti ile tanınmış bir şair, roman müellifi ve fıkra muharriri; 1922 de babası Rifat Araz’ın Ziraat Bankası müdürü olarak bulunduğu Konyada doğdu; anası Müzeyyen Hanım Arabistanda doğmuş zâbit kızıdır. İstanbul Ansiklopedisinin bir mektubuna verdiği cevap o kadar samimî bir otobiyografidir ki o satırların aynen neşri bu maddenin o malûmata dayanılarak yazılmasına tercih edildi: Annem Aydın, fedakâr, feragat sahibi bir kadındı, 1951 de kaybettim; eski toprağın yadigârı ve bir dürüstlük timsali olan babam, Allah ömür versin, hayatta. “İlk mektepten itibaren, Üniversite dahil, bütün tahsilimi Ankara mekteplerinde yaptım, aslında babam Ankaranın en eski ailelerindendir. Ankara Kız Lisesinden mezun oldum, yüksek tahsilimi Dil, Tarih ve Coğrafya Fakültesinin psikoloji zümresinde yaptım, diploma aldım. “Neslimin bütün çocukları gibi, istikrarsız bir değerler sisteminin malı olarak bütün tahsil hayatım boyunca oradan oraya çekildim, durdum. “Hükûmet merkezinde bulunduğumdan olacak, daima seçilmiş, meslekdaşları arasında sivrilmiş hocalar tarafından okutuldum. Pek tabiî olarak her mektepte bir hocam bana kendi mührünü vurmak, kendi rengini vermek istedi. Bunların içinde dinliler, dinsizler, milliyetçiler, insaniyetçiler, eskiler, yeniler, sağcılar, solcular vardı. “Cemiyet türlü ceryanlara açık, bünyesini yeniden kurabilmek, düzenlemek için bocalıyordu. Bu bocalama bizlerde de pek bariz, hattâ bâzan ciddî buhranlar halinde kendini gösteriyordu. Üzerimde zaman zaman, mektep ve ev, iki ayrı kutup halinde çalışıyordu; birinin doğru dediğine öbürü yanlış, birinin güzel dediğine diğeri çirkin diyordu. “Hocam Kenan Rifâî’nin dünya görüşüme bir istikamet verme ve beni sâlim, hür bir fikir meydanına çıkarma yolundaki tesirleri bu yıllar içinde başlar. Bu tesirleri “Kenan Rifâî ve yirminci asrın ışığında Müslüman” adındaki kitabımda yazdım. Devrimizin en büyük Müslüman mutasavvifi idi ama din hocası değildi; garbi ve garbin klâsik dili olan lâtince ile beraber yaşayan bütün garb dillerini, şarkın klâsik dilleri olan arabçayı, farsçayı çok iyi bilirdi; kendi millî temellerine dayanarak kalbinde ve kafasında bu iki âlemin sentezini yapmıştı. Aziz hocamın sözleridir: İkilikten vaz geç.. madde veya ruh değil, insan! İmân veya ilim değil, İrfan! Cennet ve cehennem değil, sevgi! Eski veya yeni değil, doğru ve güzel! Şüphesiz içtimaî benliğimizi yeni baştan inşa etmek lâzım, ama kendi malzemenle!.. “İşte ben kendimi bu aynada gördüm. “İlk yazım henüz orta mektepte iken, şimdi adını hatırlayamadığım bir mecmuada çıkmıştı, Çankaya isimli bir şiir. “Sonra, talebeliğim sırasında Çocuk Esirgeme Kurumunun Çocuk ve Kadın adlı mecmualarında şiirler, masallar, hikâyeler neşrettim. Bunları aynı kurum, daha sonra küçük kitaplar halinde neşretti. Güzel Günler, Dilek Veren Fındık Ağacı, Kozalak beyin masalı ilâh.. “Meslek olarak basına intisabım 1950 yılında Resimli Hayat mecmuasındaki yazılarımla başlar. Sonra bir müddet Hayat mecmuasında da yazdım. Fıkra yazmıya 1956 da Havadis gazetesinde “Köşebaşı” adlı sütünda başladım. Oradan Yeni Sabaha, “Hâdiselerin ışığı” isimli sütuna geçtim. “Basılmış kitaplarım şunlardır: Benim Dünyam (şiirler) Kenan Rifâî ve Yirminci asrın ışığında müslümanlık (Üç arkadaşımla beraber) Fatihin derûnî tarihi Anadolu Evliyaları Hazreti Muhammed’in hayatı Kendini arıyan kız (roman) Mukaddes Korku (roman) Fatih destanı (henüz tamamı neşredilmedi. “Şiiri daima bir amatör olarak yazdım. Resmi de öyle.. Türk minyatürcülerinin resim anlayışı ile modern resmi birleştirebilme gayretiyle bazı denemeler yapmaktayım. Bu denemeler benim için bir dinlenme ve bir durak mahiyetinde olduğu için sâdece bana münhasır kalmaktadır. “Herhangi bir şeyin kolay kolay tiryakisi olamadığımı farkediyorum. Bunda belki, bağlandığım şeylere kendimden çok şey verme temayülümün korkusu hâkim. “Koleksiyonculuğa gelince: Anadoluda yaptığım muhtelif seyahatlar beni bâzı eşyaları toplamıya âdeta zorlamıştı. Böyle bu işin nasıl müptelâsı oldum, ben de bilemiyorum. Yurdumun bu müşahhas güzelliklerinden ben de bir nebze bulunsun fikri, bir nebâtın gelişmesi gibi kendiliğinden, ve farkında olmadan beni sardı. “Önce oyalar topladım. Sonra o oyaların isimlerini, hikâyelerini, günlük hayattaki yerini ve değerini.. “Oyaları kaşıkları, çevreler, uçkurlar, kemerler, tütün, saat, tarak ve para keseleri, bilezikler, kilimler, heybeler, heykeller, cicimler, yazmalar takip etti. Böylece kadın giyim ve süs eşyaları ile bazı ev eşyalarına ait küçük bir koleksiyon kendiliğinden teşekkül etti”. Kıymetli muharrir, 1959 da İstanbul Üniversitesinin âzası bulunuyordu.