Eski İstanbulun tipik sokaklarından biriydi; Cerrahpaşa Caddesini Haseki Caddesine bağlayan Hobyardaki Haseki Sokağı içindeki bir sokaktır; hâlâ mevcuttur. Yalnız evleri yıkılmıştır. Bu sokağın içindeki küçük evlerin her birini, aralarında abla dedikleri yine kendilerinden cerbezeli ve yaşlı zenci kadınlar tutarlar ve elleri altındaki azad edilmiş zenci cariyeleri, evlere aşçılıklara sevk ederek onları adetâ istismar eylerlerdi. Kazandıklarını ellerinden çekip onlara vakit vakit bir dinlenme verdikten sonra yine hizmete sevk ederlerdi. Bu evlerde “Arab düğünleri” denilen eğlenceler olur ve bu eğlencelerde, gûya kendi zenci dilleriyle, mânasız türküler söylerler ve kenarları madenî zil yerine halkalar geçirilmiş büyük defler çalarlar ve oynarlardı. Bu arada babaları tutanlar (Bu bir nevi cezbeye gelmek demekti) yerlere yuvarlanırlar ve gûya perilerle hemhâl olurlar ve perî padişahının oğlu Yavru Bey ile ve kızı Rüküş Hanımla söyleşirlerdi!.. Bunlar her sene İlkbaharda Hidrelles gününde daha ayni eğlenceyi gündüz ve açık havada, kırlarda yaparlardı. Bu âyinlerde zenci kadınlara beyaz kadınlar da bulunurdu. Bu Yavru Bey ve Rüküş hanım periler âlemi, Hoca hanımlar denilen bazı beyaz kadınlar tarafından da cahil kadınların bir soyulma tuzağı idi. Reşad Mimaroğlu