1940 yılı ekim ayının 27 nci günü akşamı, Arab Camii civarındaki çarşılı ve esnafı fevkalâde heyecan ve teessüre düşürmüş, gazetelerde geniş yerler almış bir cinayettir; seyyar börekçi Ahmet Tezel adında bir adamın yeğeni, on dört on beş yaşlarında ve Sadullah adında bir çocuk, kendisi hakkında kötü niyetler besliyen ve Arab Camiindeki börekçi fırnında namlı bir pişirici ustası olub bu alanda büyük şehire birçok sanatkâr yetiştirmiş bulunan Mehmed Çöllü’yü bıçakla vurarak öldürmüştür. Aşağıdaki satırlar, vakanın tezine, Yeni Sabah gazetesi zabıta muhabirinin gazetesine verdiği notlardan alınmıştır. “Dün müddeiumumiliğe getirilen Sadullah 14 - 15 yaşlarında genç irisi ve yakışıklı bir delikanlı idi. Yanındaki polisle hafif hafif konuşuyordu. Kulak kabarttım. İki elinin baş parmaklarını birbirine rapteden ufak parmak kelepçesini biraz gevşetmeğe çalışarak: — Çok büyük bir şey değil ki... Kaba vurmuştum. En fazla beş veya on günde iyi olur. “O muhitte her kime sordumsa Mehmed çölünün hemen hiç dost kazanmamış olduğunu öğrendim. Herkes: — İyi oldu, cezasını çekti. Fakat çocuğa da yazık oldu bu genç yaşında.. diyorlardı. “Ölü Mehmed evli ve bir de çocuğu vardır. Karısı ve çocuğu Kadıköyünde oturmaktadırlar. Dün ifadesi alınmak üzere Arabcamii polis mevkiine çağırılan Mehmedin eşi 22 y...

1940 yılı ekim ayının 27 nci günü akşamı, Arab Camii civarındaki çarşılı ve esnafı fevkalâde heyecan ve teessüre düşürmüş, gazetelerde geniş yerler almış bir cinayettir; seyyar börekçi Ahmet Tezel adında bir adamın yeğeni, on dört on beş yaşlarında ve Sadullah adında bir çocuk, kendisi hakkında kötü niyetler besliyen ve Arab Camiindeki börekçi fırnında namlı bir pişirici ustası olub bu alanda büyük şehire birçok sanatkâr yetiştirmiş bulunan Mehmed Çöllü’yü bıçakla vurarak öldürmüştür. Aşağıdaki satırlar, vakanın tezine, Yeni Sabah gazetesi zabıta muhabirinin gazetesine verdiği notlardan alınmıştır. “Dün müddeiumumiliğe getirilen Sadullah 14 - 15 yaşlarında genç irisi ve yakışıklı bir delikanlı idi. Yanındaki polisle hafif hafif konuşuyordu. Kulak kabarttım. İki elinin baş parmaklarını birbirine rapteden ufak parmak kelepçesini biraz gevşetmeğe çalışarak: — Çok büyük bir şey değil ki... Kaba vurmuştum. En fazla beş veya on günde iyi olur. “O muhitte her kime sordumsa Mehmed çölünün hemen hiç dost kazanmamış olduğunu öğrendim. Herkes: — İyi oldu, cezasını çekti. Fakat çocuğa da yazık oldu bu genç yaşında.. diyorlardı. “Ölü Mehmed evli ve bir de çocuğu vardır. Karısı ve çocuğu Kadıköyünde oturmaktadırlar. Dün ifadesi alınmak üzere Arabcamii polis mevkiine çağırılan Mehmedin eşi 22 yaşlarında çok genç ve güzel, boylu boslu bir kadındır. Kocasının öldürüldüğünü duyunca müteessir olmuş fakat sebebini öğrenince: — Oh olsun... Böyle bir kocam olacağına olmaması iyidir.. Demiştir. Dâvacı olup olmıyacağı sorulunca: — Böyle bir adamın karısıyım diye dâvacı olarak mahkemeye çıkmaya utanırım ben, ne dâvacı olurum, ne de mahkemesine giderim. “Ayrıca malûmatına mürcaat ettiğim fırıncı Halil Efendinin oğlu Mehmed de dedi ki: — Mehmed hem adaşımdı, hem de İstanbulda bulunmaz bir pişirici idi. Memlekete az çok da sanatkâr yetiştirdi. Fakat daha 32 yaşında iken ölmesi fırıncılık bakımından bir ziyadır. Amma ahlâksızmış. Cezasını çekti... Orası da başka bir iş”.