Yarım asır kadar evvel, eski Ramazanlarda, büyük şehrin başlıca hususiyetlerinden biri idi. (B. : Akşam piyasaları) Ahmet Rasim bu araba piyasalarını şöyle naklediyor: “1296, 1300 hattâ 1305 tarihlerinde (1880, 1884, 1889), Ramazan ile Kandillerde başlıca piyasa mahalleri Divanyolu, Bayazıd meydanı, Vezneciler, Direklerarası idi. Araba piyasası, iki keçeli tâbir edilen tarzda yekdiğerinin muakkib ve mukabili olarak gayet batî ileri, dönüş hareketleri ile icrâ olunur, yan kaldırımlar ma halekallâh dolardı. Filhakika kendisini bilen ne kadın ne de erkek böyle müthiş bir kalabalığa girmez, girenler de kendilerini akıntıdan kurtaramazdı... Arabalara kâğıt, mektup sarılı lâvanta, hattâ müzahrafat atış, — ekseriya fiyakacı kabadayılar tarafından icra edilen — arada sırada araba beygirlerinin dizginlerine sarılış, yol kesme, çevirme bu piyasalara has idi” (Muharrir bu ya). Ramazan piyasalarında, kira arabalarının en temiz en güzelleri, bu piyasaların düşkünü beyler ve piyasa gülleri nazeninler tarafından haftalarca evvelinden peylenip tutulurdu; hemen hepsi konak arabasından farkedilemezdi. Sürücüler, seyisler de giyim ve kuşamına, kılık ve kıyafete fevkalâde dikkat ve itina ederlerdi.