Osmanlı İmparatorluğunun son devri vezirlerinden zenginliği ile meşhur bir ermeni diplomatıdır; 1833 de İstanbulda doğddu; İstanbul sarraflarından Kevork Bey Eramyan’ın (1816-1900) oğludur, babası “Kara Kâhya” diye mâruf olup Kavalalı Mehmed Ali Paşa ailesinin mûtemedi sarrafı idi; onun da babası Eginli Terzontz Eram Amira (1768 - 1835) bizzat Mehmed Ali Paşanın sarrafı olmuştu. Apraham Paşa ilk tahsilini zengin ailenin evlâdı olarak hususî hocalardan görmüştü; pek genç yaşında iken türkçe, arabca ve fransızcayı ana dili gibi konuşurdu; bir ara Mısır Sarayının kalemi mahsusu müdürlüğünde bulundu; sonra: Hidiv İsmail Paşanın İstanbul kapıkâhyası oldu. Abdülâzizin son zamanlarında Mısıra ait imtiyazların genişletilmesinde Hidiv ile Istanbul Sarayı ve Babıâli ricali arasında efendisinin lehine çok faal bir rol oynamıştır; Birinci Meşrutiyette Abdülhamid tarafından Âyan âzalığına tayin edilmiş, Devlet Şûrası olmuş; bu hükümdarın uzun süren bir istibdat devrinden sonra, İkinci Meşrutiyette, ilk âyandan hayatta kalmış üç kişiden biri olmuştu. Beyoğlunun ecnebi ve kozmopolit yüksek kibar muhitinde fevkalâde nezâket ve zarafeti ile tanınmış olan Apraham Paşa Boğaziçinin ecnebi yatağı olan Büyükderede de bir lüfer avı meraklısı olarak meşhurdu. Avda üşümemek için, hususî bir sandal yaptır...

Osmanlı İmparatorluğunun son devri vezirlerinden zenginliği ile meşhur bir ermeni diplomatıdır; 1833 de İstanbulda doğddu; İstanbul sarraflarından Kevork Bey Eramyan’ın (1816-1900) oğludur, babası “Kara Kâhya” diye mâruf olup Kavalalı Mehmed Ali Paşa ailesinin mûtemedi sarrafı idi; onun da babası Eginli Terzontz Eram Amira (1768 - 1835) bizzat Mehmed Ali Paşanın sarrafı olmuştu. Apraham Paşa ilk tahsilini zengin ailenin evlâdı olarak hususî hocalardan görmüştü; pek genç yaşında iken türkçe, arabca ve fransızcayı ana dili gibi konuşurdu; bir ara Mısır Sarayının kalemi mahsusu müdürlüğünde bulundu; sonra: Hidiv İsmail Paşanın İstanbul kapıkâhyası oldu. Abdülâzizin son zamanlarında Mısıra ait imtiyazların genişletilmesinde Hidiv ile Istanbul Sarayı ve Babıâli ricali arasında efendisinin lehine çok faal bir rol oynamıştır; Birinci Meşrutiyette Abdülhamid tarafından Âyan âzalığına tayin edilmiş, Devlet Şûrası olmuş; bu hükümdarın uzun süren bir istibdat devrinden sonra, İkinci Meşrutiyette, ilk âyandan hayatta kalmış üç kişiden biri olmuştu. Beyoğlunun ecnebi ve kozmopolit yüksek kibar muhitinde fevkalâde nezâket ve zarafeti ile tanınmış olan Apraham Paşa Boğaziçinin ecnebi yatağı olan Büyükderede de bir lüfer avı meraklısı olarak meşhurdu. Avda üşümemek için, hususî bir sandal yaptırtmıştı; üst kısmını, motorlarda olduğu gibi camekânla kapatmış, iç kısmın ambarına da, etrafı küpeşteli küçük bir delik açtırmıştı, lüfer oltasını denize buradan salardı. İstanbulda fevkalâde bir debdede içinde yaşayan Apraham Paşa Boğazın iki yakasında Karadenize kadar uzanan gayet geniş araziye sahipti ki buraları hâlâ “Abraham paşa koruları” ve “Abrahampaşa merası” diye anılagelir (B. : Abrahampaşa korusu; Abrahampaşa Mer’ası). İçinde çıkan bir yangında mahvolan Büyükderedeki yalı, ağzının tadına fevkalâde düşkün olan Paşanın en namlı aşçıları bulup yerleştirdiği mutbağı ile meşhurdu; binanın en büyük kısmını teşkil eden bu mutbak, bir muasırın tabiriyle mühim bir parçası da, binek ve araba atlarının çekildikleri ahırlar ve üzerinde seyis, arabacı ve kayıkçı odalarıydı. Asıl ikametgâh, küçüktü, fakat bir antikacı zevkiyle döşenüp dayanmıştı. Tavla oyununa düşkün olan Apraham Paşanın kutusu ve pulları fildişinden olup hurda zümrüt ve yakut ile tezyin edilmiş gayet kıymetli bir san’at eseri olan tavlasının zarlarını da elmastan yaptırttığı söylenir; mübalâğalı da olsa paşanın servetine yakıştırılabilir. Beyoğlundaki konağı, bugün Serkdoryan (Büyükkulüb) diye anılan binadır. Abraham Paşa 1918 de öldü; büyük şehrin büyük bir servet şöhretinin kayboluşu, vatanın istiklâl ve selâmeti kaygısı içinde çırpınan İstanbullular üzerinde alelâde bir dedikodu mevzuu bile olmadı. Bibl. : K. Pamukcuyan, Not.