1896 senesinden 1902 senesine (Rumî 1321 den 1316 ya) kadar Kanlıcada, pişirdiği işkembe çorbasının nefasetini ve lezzetini bir gün dahi bozmamış bir aşçıdır. Paşabahçelidir; Kanlıcaya, Sadrazam Saffet Paşanın hamlacısı Pandeliye damad olarak gelmiştir. Paşabahçesinde attar imiş, bu işi kardeşi Vasil’e bırakarak Kanlıcanın avarız evkafına ait dükkânlardan cami harimini kuşatmakta iken yıktırılan duvarın dışında ve büyük çınar ağacının yanındaki küçük bir barakayı kiralamış ve işkembe çorbacılığına başlamıştır. Kanlıcanın kekik otlu ve bol yoncalı mer’alarında haftalarca beslendikten sonra sahildeki salhanede kesilen koyunların çok yağlı ve gevrek işkembelerini alan Andon, evvelâ bunları herkesin gözü önünde ve leğenler içinde deniz suyu ile âdeta çamaşır yıkar gibi temizledikten sora çeşmenin tatlı suyundan da geçirerek, maltıza oturtulmuş mai renkli emaye kazanında hususî bir surette pişirir ve ertesi sabahtan öğle vaktine yakın bir zamana kadar ufak fayans kâse dolusu on paraya satardı. Andon’un çorbası, lezzet bakımından şehrimizin birçok semtinde bulunan yerli ve battal kazanlı işkembecilerde ve Serasker Dairesinin Mercan kapısı (Üniversitenin Yangın Kulesine yakın kapısı) ilerisinde ve bugün başka ticarette kullanılan dükkândaki büyük tencerede pişirilenlerden lezzetli olduğ...

1896 senesinden 1902 senesine (Rumî 1321 den 1316 ya) kadar Kanlıcada, pişirdiği işkembe çorbasının nefasetini ve lezzetini bir gün dahi bozmamış bir aşçıdır. Paşabahçelidir; Kanlıcaya, Sadrazam Saffet Paşanın hamlacısı Pandeliye damad olarak gelmiştir. Paşabahçesinde attar imiş, bu işi kardeşi Vasil’e bırakarak Kanlıcanın avarız evkafına ait dükkânlardan cami harimini kuşatmakta iken yıktırılan duvarın dışında ve büyük çınar ağacının yanındaki küçük bir barakayı kiralamış ve işkembe çorbacılığına başlamıştır. Kanlıcanın kekik otlu ve bol yoncalı mer’alarında haftalarca beslendikten sonra sahildeki salhanede kesilen koyunların çok yağlı ve gevrek işkembelerini alan Andon, evvelâ bunları herkesin gözü önünde ve leğenler içinde deniz suyu ile âdeta çamaşır yıkar gibi temizledikten sora çeşmenin tatlı suyundan da geçirerek, maltıza oturtulmuş mai renkli emaye kazanında hususî bir surette pişirir ve ertesi sabahtan öğle vaktine yakın bir zamana kadar ufak fayans kâse dolusu on paraya satardı. Andon’un çorbası, lezzet bakımından şehrimizin birçok semtinde bulunan yerli ve battal kazanlı işkembecilerde ve Serasker Dairesinin Mercan kapısı (Üniversitenin Yangın Kulesine yakın kapısı) ilerisinde ve bugün başka ticarette kullanılan dükkândaki büyük tencerede pişirilenlerden lezzetli olduğu gibi, usta aşçıların lokantalarında ve meraklı hanımların evlerinde hazırladıklarının da fevkinde idi. Şûrayi Devlet âzasından Vecihi Paşazâde Aziz Bey, geçirdiği gecenin mahmurluğunu gidermek için her sabah birkaç kâse içtiği gibi, etraf köylerde ikamet edenlerden hayli kimse bir vapur evvel gelerek çorbasını içer ve sonraki vapurla İstanbula inerdi. Andon ayni zamanda su ve gazoz gibi meşrubat ile mevsim yemişleri satar ve gayet nefîs şerbet yapardı. 1902 de hayatta yalnız kalan Kanlıcanın bu namlı işkembe çorbacısı hastalanmış ve sevgilerini kazandığı Kanlıca kayıkçıları tarafından hasta yatağı ile Paşabahçesine götürülerek orada vefat etmiştir. Abdürrahim Câbir Vada