1908 den evvel ve Meşrutiyet, Umumî Harp ve Mütareke senelerinde, Bayram sokağında, Yeşil sokağa sapılan köşedeki 11 numaralı evde umumhanecilik etmiş bir Ermeni kadınıdır. Evi Bayram Sokağı ve Yeşil Sokaktaki birkaç umumhanenin en müşterisi çok olanı, en rağbet göreni idi. Dudu oldukça yaşlılığına rağmen gayet şen, alaycı, hazır cevap ve misafirlerinin kıratına göre davranmağı, nabzına göre şerbet vermeği bilenlerdendi. Beyoğlunda gezip tozan takım birbirlerine takılırlar: — Anber kokuyorsun! Maşallah maşallah!.. derlerdi. Gözü tutmadığı kimselere, gayet nazikâne: — Evim kompledir, yarın akşam teşrif et ciğerim! diye ağız yapar; gözü tuttuklarına yavaşçacık: — Arka sokağa dolan! der, mutfağın daracık ve alçacık kapısından içeri alırdı. Sermed Muhtar Alus