Yazlık dinlenme yeri olarak İstanbul banliyösüne katılmak üzere bulunan bir balıkçı - rencber köyüdür. Küçükçekmeceden 7 - kilometre ilerde olup yolu Edirne asfaltından ayrılır; Küçükçekmeceye gelen her ara tireni bekleyen otobüsü vardır. 85 - 90 hânedir; Halkının bir kısmı büyük çiftçilerin topraklarında gündelikçi olarak çalışır; balıkçı reisler de, balık avı mevsiminde tayfalarını köy delikanlıları arasından alırlar. Beş on köylü de İstanbul fabrikalarında amelelik, işçilik yapar. Köy, denize tatlı bir meyil ile inen arazide kurulmuştur. Tam deniz kenraı, bir adam boyu yüksekliğinde dik kesilmiştir. Sahil elvan çakılları ile meşhurdur. Bu güzel çakıllar villâ bahçelerini döşemek için sureti mahsusada aranırmış. Balıkçıları bilhassa barbunya, tekir ve kılıç avlamaktadır; pek iptidâi bir usûl ile, ağızlarına çuval, bez gerilerek atılan âdî küfelerde bir miktar da istakoz saydedilmektedir. Balıkçı reislerin başında, köyün tek ufak gırgırı ile Hüseyin Çevik reis gelmektedir. Mevsiminde bu zatın yanında 18 - 20 tayfa çalışır. Yıllardanberi Küçükçekmece Kapanık dalyanını da kura gelmekte olan bu zât, İstanbul balıkhanesini en makbul balıklarla besleyen bu dalyanı, iki senedenberi malzeme ve adamsızlıktan maalesef kuramamaktadır. Gırgır sahibi olmamakla beraber yine 18 - 20 tayfa ile...

Yazlık dinlenme yeri olarak İstanbul banliyösüne katılmak üzere bulunan bir balıkçı - rencber köyüdür. Küçükçekmeceden 7 - kilometre ilerde olup yolu Edirne asfaltından ayrılır; Küçükçekmeceye gelen her ara tireni bekleyen otobüsü vardır. 85 - 90 hânedir; Halkının bir kısmı büyük çiftçilerin topraklarında gündelikçi olarak çalışır; balıkçı reisler de, balık avı mevsiminde tayfalarını köy delikanlıları arasından alırlar. Beş on köylü de İstanbul fabrikalarında amelelik, işçilik yapar. Köy, denize tatlı bir meyil ile inen arazide kurulmuştur. Tam deniz kenraı, bir adam boyu yüksekliğinde dik kesilmiştir. Sahil elvan çakılları ile meşhurdur. Bu güzel çakıllar villâ bahçelerini döşemek için sureti mahsusada aranırmış. Balıkçıları bilhassa barbunya, tekir ve kılıç avlamaktadır; pek iptidâi bir usûl ile, ağızlarına çuval, bez gerilerek atılan âdî küfelerde bir miktar da istakoz saydedilmektedir. Balıkçı reislerin başında, köyün tek ufak gırgırı ile Hüseyin Çevik reis gelmektedir. Mevsiminde bu zatın yanında 18 - 20 tayfa çalışır. Yıllardanberi Küçükçekmece Kapanık dalyanını da kura gelmekte olan bu zât, İstanbul balıkhanesini en makbul balıklarla besleyen bu dalyanı, iki senedenberi malzeme ve adamsızlıktan maalesef kuramamaktadır. Gırgır sahibi olmamakla beraber yine 18 - 20 tayfa ile çalışan Kâni Reis köyün balıkçıları arasında mühim bir sîmâdır. 1952 yılına kadar köyde ancak iki sandal bulunurken, altı yıl içinde on tanesi motorlu olmak üzere sandal sayısı onbeşe çıkmıştır ki, balıkçılık yolunda mühim bir inkişafa işarettir. Köyün 4 bakkalı ve 4 kahvehanesi vardır. Bakkaliye dışındaki ihtiyaç maddeleri Çekmece çarşısından, yahut İstanbuldan temin edilir. 1957 yılına kadar her ev ekmeğini kendi yuğurur, pişirirken, hemen yanıbaşındaki Avcılar köyünde açılan bir fırın, köy kadınlarının elinden bu külfeti kaldırmıştır. Üç çeşmesi vardır, üçünün de suyu ayrı kaynaklardan gelir. 1954 den beri sekiz köylü, evlerini İstanbuldan yazı geçirmek üzere gelenlere kiralamak suretiyle köye yeni bir inkişaf imkânı sağlamıştır; köy sandığının parasiyle de iki yazlık ev yapılmış ve bir gazinoya başlanmıştır. Anbarlıdan Süleyman Coşkun ve Şevket Şeker, Küçükçekmeceden de Muammer ve Süleyman birer otobüsleri ile köyü Küçükçekmeceye bağlamışlardır. Çekmeceye gelen her tireni bir otobüs beklemekterir; otobüs ücreti elli kuruştur. Anbarlı, Bizans devrinden kalma bir balıkçı köyüdür. 1912 de buraya Usturumca muhacirlerinden onbeş hane kadar Türk yerleştirilmiştir, 1918 mütarekesinde Rumlar türlü edepsizlikleriyle bu Türkleri köyden çekilmeğe mecbur kılmış, büyük zaferden sonra da Anbarlı Rumları mübadeleye tâbi tutularak yerlerine Selâniğin Kayalar muhaciri Türkler iskân edilmiş, o sırada kilisesi de mescide tahvil olunmuştur. Denizden bakıldığı zaman, ağaçlar arasına gömülmüş olan Anbarlı köyünün manzarası son derece şirindir. Mehtapta, grublarda köyün denizin temaşasına da doyum olmaz. Köyün 1958 de büyük sıkıntısı geceleri ışık meselesi idi; elektrik yoktur, evler gaz lâmbaları ile, gaz darlığı yüzünden de mumlarla aydınlatılmakta idi. Yukarıdaki maddede zikredilen Anbarlı Çiftliğinin Yerinde zamanımızda yeni bir köy, Avcılar Köyü kuruldu (B. : Avcılar Köyü). Anbarlı köyünün sahil kısmı (Resim: Hüsnü) Anbarlı köyü ve etrafı (Kroki - harita: Hüsnü)