Dilimize rumcadan girmiş bir kelimedir, akıntının aksine akan, su, cereyan demektir. İstanbul Boğazında akıntının sert olduğu bâzı noktalarda anafor, bu ters akış suyun burgu gibi dönmesine, dönen suyun merkezinde her şeyi içine çeken bir çukur açılmasına, o noktanın bir girdâb hâlini almasına sebep olur. İstanbul halkı bu kelimeyi, “akıntının aksi istikametinde cereyan” yerine değil de, işte bu girdâb karşılığı kullanır. İstanbul Boğazında en geniş, şiddetli anafor Arnavudköyünde Akındı burnundadır. Bu kelime türk divan edebiyatına Sürûrinin «Hezliyat» ında şu beyit ile girmiştir: Akla yelken idüb urdukca kıyıda küreği Anafor suların akıntı gibi çağlattık Şâirin bu beytinden de vâzıh olarak anlaşılıyor ki sâkin, durgun sularda sandal, kayık küreklerinin açdığı girdabcıklara da anafor denilmiştir.