GÜLŞİRİN HÂTUN – Yavuz Sultan Selimin dayası, dadısı ; İstanbulda Otakcılardan Eyyubsultana giden ve zamanımızdaki adı Abdürrahmanşerefbey Caddesi olan yolun üzerinde hayır eseri olarak bir muallimhâne yapdırtmışdı, kabri de muallimhânenin avlusunda idi; asıl binâ yok olmuş, 1945-1950 arasında yerinde geçen asır yapısı ahşab bir ev vardı; kabir duruyordu, kitâbesi şudur : Hüvel Hallâkul Bâbi Sâhibül hayrÂtü velhasemâti muallimhâne Merhume ve mazfûzilehâ Gülşirin DâyeHâtun rühiyçün elfâtiha 918(1512) Bağçe duvarı üzerinde ve kabri hizâsında bir pencere, pencere üstünde de şu kitabe bulunuyordu: Merhûme Gülşirin Hâtun dâyei merhum ve mâğfur Sultan Selim Han Fâtihi Mısır, sene 918. Bağçe duvarının sokak yüzünde ve pencerenin yanında klâsik üslubda gaayetde şirin, küçücük, minyatür bir çeşme de vardı; bir masa üstüne biblo gibi konulabilirdi. Bibl.: M.Esen ve R.E.Koçu,Gezi notu, 1950.