Anadoluhisarı köyünün nefsi Hisar mahallesinin eteğinde, Göksu deresi kenarındadır; 1934 Belediye şehir rehberine göre Halat fabrikasına, Çömlekçilere ve Göztepe suyu kaynağına giden Kızılserçe sokağı, ki eski adı Ayazma caddesidir, mezarlık ile dere arasından geçer. Dere boyunca uzuanan Anadoluhisarı mezarlığının İslâm hassasiyet ve ulviyetine pek uygun bir uhreviyeti vardır. Nâbizade Nâzım bu mezarlğı şu manzume ile tasvir ediyor: Bu sükûti belig ü hüzni fasih, Hutbei bi mekaali rûhâni, San’ati kudreti ider tavzih, Bu ulvî cihani nûrani, Ne neşat ü safai vicdani! Bu ne vahşet içinde ünsiyet; Bu ne zulmet için nûri beka; Bu fezayi semâda sad hayret; Nice bin âfitabı fikrârâ Yağdırır nûr hey’etinde sefâ!.. Taş değil gördüğün o sengi harab, Şâiri mûcizi tabiattir. Ne beligaane eylemekte hitab, Sanki bir nüshai fesâhattir; Mütehaccir misâli ibrettir!.. Her kiyahi zemini başka zeban; Her avuç hâki bir diğer âlem; Her verak bin kitab ile yeksan; Bu füyuzatı fikredüp her dem; Mütehayyir mi kalmasun âdem? Burada münzevi sükûn ü edeb; Burada cânişin dimek azamet; Zahir olmuş kemâli kudreti Reb; Sanki bir kâinat pür hayret; Berk urur her tarafta hürriyet! Uğradıkça sabâ bu firdevse, Geçemez der akeb safâsından. Başlayub her şükûfeyi lemse, Bir taravet alır temasından, Hisse almak d...

Anadoluhisarı köyünün nefsi Hisar mahallesinin eteğinde, Göksu deresi kenarındadır; 1934 Belediye şehir rehberine göre Halat fabrikasına, Çömlekçilere ve Göztepe suyu kaynağına giden Kızılserçe sokağı, ki eski adı Ayazma caddesidir, mezarlık ile dere arasından geçer. Dere boyunca uzuanan Anadoluhisarı mezarlığının İslâm hassasiyet ve ulviyetine pek uygun bir uhreviyeti vardır. Nâbizade Nâzım bu mezarlğı şu manzume ile tasvir ediyor: Bu sükûti belig ü hüzni fasih, Hutbei bi mekaali rûhâni, San’ati kudreti ider tavzih, Bu ulvî cihani nûrani, Ne neşat ü safai vicdani! Bu ne vahşet içinde ünsiyet; Bu ne zulmet için nûri beka; Bu fezayi semâda sad hayret; Nice bin âfitabı fikrârâ Yağdırır nûr hey’etinde sefâ!.. Taş değil gördüğün o sengi harab, Şâiri mûcizi tabiattir. Ne beligaane eylemekte hitab, Sanki bir nüshai fesâhattir; Mütehaccir misâli ibrettir!.. Her kiyahi zemini başka zeban; Her avuç hâki bir diğer âlem; Her verak bin kitab ile yeksan; Bu füyuzatı fikredüp her dem; Mütehayyir mi kalmasun âdem? Burada münzevi sükûn ü edeb; Burada cânişin dimek azamet; Zahir olmuş kemâli kudreti Reb; Sanki bir kâinat pür hayret; Berk urur her tarafta hürriyet! Uğradıkça sabâ bu firdevse, Geçemez der akeb safâsından. Başlayub her şükûfeyi lemse, Bir taravet alır temasından, Hisse almak diler hevasından. Ne kadar nazlı nazlı gitmektedir. Hele bir atfi dikkat et dereye! O da ilânı hayret itmededir. Sanki meftun gibi bu makbereye, Göksu hasret çeker bu meşçereye!.. Serviler ihtizaz ittikce Nağmei dilfirib olur peyda; Edebbiyet içinde gittikce, Gayb olur mevcezen olub o sedâ, O ne kudsi hevâ, ne tatlı nevâ! Anadoluhisarı Mezarlığı (Resim: Abdullah Tomruk)