Büyük şehrin namlı spor kulüplerinden; 1913 yılı mayısında kurulmuştur; o vakitler, Anadoluhisarı gençlerinden Kâzım ve Kâmil Güvenç kardeşlerle Cemal ve arkadaşlarının hususî bir spor cemiyetleri vardı: bu tarihte köy gençliğini daha kuvvetli bir varlık halinde toplamak üzere Sokozâde Sûdi Ahmed, Millî Müdafaa Cemiyeti müdürü Cemil (Sakalli Cemil Bey diye meşhurdur), yine bu tarihlerde çıkan İdman mecmuası ve Cem’i Kütüphanesi sahibi Cem’i Halid ve Paşabahçeli Sadi (sonraları Vefa Lisesi müdürlüğünde bulunmuş, 1946 da Belediye Meclisi âzâsından), Taib (Ticaret odaları kâtibi) ve Anadoluhisarı İttihad mektepleri müdürü Lûtfi beylerin teşebbüsü ile Anadoluhisarı İdman Yurdu tesis edildi. Göksu deresinin sol kıyısında, derenin Boğaza karıştığı ağza yakın, 1946 da postahane binası yapılması tasavvur edilen bina, yurdun ilk binası olarak seçildi; binanın karşısında Sûdi Ahmed Beye ait tarla spor sahası haline getirildi ve “Er meydanı” adı verildi; Kulübün formasına yeşil ve sarı renkler seçilerek kalenin resmini taşıyan bir de rozet yaptırıldı Bu suretle kurulan Anadoluhisarı İdman Yurdu, yalnız Hisar gençlerine münhasır kalmadı, Yenimahalle, Kandilli, Vaniköy ile Hisardan Beykoza kadar yukarı Boğazın Anadolu yakası gençliğini de içine aldı. Yurd, faaliyetine yalnız futbol ile başlam...

Büyük şehrin namlı spor kulüplerinden; 1913 yılı mayısında kurulmuştur; o vakitler, Anadoluhisarı gençlerinden Kâzım ve Kâmil Güvenç kardeşlerle Cemal ve arkadaşlarının hususî bir spor cemiyetleri vardı: bu tarihte köy gençliğini daha kuvvetli bir varlık halinde toplamak üzere Sokozâde Sûdi Ahmed, Millî Müdafaa Cemiyeti müdürü Cemil (Sakalli Cemil Bey diye meşhurdur), yine bu tarihlerde çıkan İdman mecmuası ve Cem’i Kütüphanesi sahibi Cem’i Halid ve Paşabahçeli Sadi (sonraları Vefa Lisesi müdürlüğünde bulunmuş, 1946 da Belediye Meclisi âzâsından), Taib (Ticaret odaları kâtibi) ve Anadoluhisarı İttihad mektepleri müdürü Lûtfi beylerin teşebbüsü ile Anadoluhisarı İdman Yurdu tesis edildi. Göksu deresinin sol kıyısında, derenin Boğaza karıştığı ağza yakın, 1946 da postahane binası yapılması tasavvur edilen bina, yurdun ilk binası olarak seçildi; binanın karşısında Sûdi Ahmed Beye ait tarla spor sahası haline getirildi ve “Er meydanı” adı verildi; Kulübün formasına yeşil ve sarı renkler seçilerek kalenin resmini taşıyan bir de rozet yaptırıldı Bu suretle kurulan Anadoluhisarı İdman Yurdu, yalnız Hisar gençlerine münhasır kalmadı, Yenimahalle, Kandilli, Vaniköy ile Hisardan Beykoza kadar yukarı Boğazın Anadolu yakası gençliğini de içine aldı. Yurd, faaliyetine yalnız futbol ile başlamadı; bir taraftan bir Hokey takımı vücuda getirildi, Atletizme, deniz sporlarına (kürekçilik ve yüzücülük) fevkalâde ehemmiyet verildi, bir taraftan da o zamanın tâbiri ile bir keşşaf (izçi) taburu vücude getirildi; Anadoluhisarı merkez olmak üzere, Anadolu sahilinde Karadeniz Boğazı dışına ve İzmite kadar iç köylerde ve Alemdağinda geceli gündüzlü izcilik tatbikatı yapıldı. Anadoluhisarı keşşaf teşkilâtı o kadar büyük bir rağbet gördü ki, kulüp Emirgânda ve Bakır köyünde iki şube açtı. O zamanlar, büyük şehrin tanınmış sporcuları, Anadoluhisarı İdman Yurdunun bu faaliyetine can ve baş ile yardıma koştular ve gençliğin spor muallim ve mürebbisi oldular ki; bunların başında Ahmed Robenson (Galatasarayın meşhur futbol kalecisi, Tenis kaptanı, Vefa ve İstanbul Sultanilerinin terbiyei bedeniye muallimi), Adnan İbrahim (o devirde Galatasarayın meşhur müdafii), muallim Mazhar Kazancı, Kalgay Sami (muharrir Sami Karayel), muallim Küçük Faik ve muallim Said Beyler gelir. Anadoluhisarı İdman Yurdu, kısa bir zaman zarfında Beykoz İttihad ve Teavün cemiyetinden sonra Boğaziçinin bir fikir ve sanat mahfili haline geldi; gençliğin fikren tealisine, ahlâk ve terbiyesinin yükselmesine çalışıldı. Anadoluhisarı İdman Yurdunda has mânada akademik toplantılar olmuştur. O güne kadar evinden ancak işine gücüne veya mektebine gidip gelen gençler ve çocuklar, Anadoluhisarı İdman Yurdunun izcileri olarak yurd gezilerinin, köy ve kır hayatının, disiplinli kamp hayatının tadına pek çabuk varmışlar; Birinci Cihan Harbi arifesinde, bu faaliyet, askerliğe hazırlık vazifesini görmüş, yetiştirdikleri pek az da olsa, yurd müdafaası için hayırlı işlere bir örnek teşkil etmiştir. Anadoluhisarı İdman Yurdunun samimî havası, o günleri görenler ve o havayı teneffüs edenler tarafından asla unutulamaz denilirse, yerinde bir hüküm verilmiş olur; müsabakalar için Hisara gelen misafir sporcuları idman yurdluların karşılaması, ağırlaması ve uğurlaması, dillere destan olmuş Türk misafirperverliğinin bütün necabetini belirtirdi. Anadoluhisarı İdman Yurdu 1914 - 1916 arasında hokey ve futbolda birinci kümelerde çalıştı; çok yüksek dereceler alamadı; fakat denizcilikte, devrinin en kuvvetli kulüplerinden biri oldu. Yurd, kıymetli himayeler de görmüştür; bu arada Millî Müdafaa ve Millî Muavenet cemiyetlerinin yardımlariyle Talât Paşa merhumun şahsî alâkasını kaydetmek lâzımdır; Talât Paşa birkaç defa yurda gelmiş, gençler ve çocuklarla yemek yemiş, kır gezintilerine çıkmıştır. Birinci Cihan Harbi, bütün emsalinde olduğu gibi, Anadoluhisarı İdman Yurdunun tarihçesinde de bir buhran devri oldu; en faal ve yetişken uzuvları askere gittiler. Harp sonu kalkınması da güç oldu. İkinci küme kulüpleri arasına ayrıldı. Son zamanlarda, Anadoluhisarı Halat fabrikası muhasebecisi Bay İbrahim ile çiftçilerden Ali Kara’yı, kulübe büyük yardımlarda bulunmuş simaların başında göstermek lâzımdır. Kulübün idaresi başında da Kanlıcalı Fuat Ramazanoğlu ile arkadaşlarını muvaffak olmuş idareciler arasında saymalıdır; mimar Cemil ve komisyoncu Ali Riza da en çok çalışan gençlerindendir (1946). Saim Turgud Aktansel