İstanbulda çıkan, zevk ve merak sahiplerine hitabeder bir mecmuadır. İlk sayısı 1 Ekim 1944 tarihinde çıktı. Sahibi ve neşriyat müdürü muharrir Rakım Çalapala’dır. Bu mecmuanın neşre başladığı tarihe kadar daha çok çocuk gazeteciliği, mizah tiyatro ve sinema yazıları ile tanınmış olan Rakım Çalapala Amatör’ün nasıl kurulduğunu İstanbul Ansiklopedisine şöyle anlatmıştır: “İkinci defa yedek subaylığımı yaptığım sırada bulunduğum taburda, yine yedek subay arkadaşlardan, bir makine mühendisi ile dost olmuştuk. Boş saatlerimizde şundan, bundan konuşuyorduk. Gazeteci olduğum için en fazla meşgul olduğumuz mevzu da yayın işleri oluyordu. “Birkaç dil bilen, geniş hayat bilgisi ve teknik kültürü olan arkadaşım, bizim memleketimizde, ileri batı memleketlerinde olduğu gibi güzel teknik mecmualarının çıkmamasından şikâyet eder, dururdu. Bu türlü mecmuaların bilhassa gençlere hitap edenleri oralarda teşebbüs sahibi, becerikli, işgüzar insanların yetişmesine sebep oluyordu. Hele Amerikada herkesin merak sardığı, boş zamanlarında meşgul olduğu bir iş, bu işler üzerinde bilgi ve örnek veren yüzlerce mecmua vardı. Biz ise “Bunu ben yaptım!” diye ortaya bir eser çıkarmanın zevkini unutmuştuk. “Bizde amatörlük, daha çok spor, tiyatro, müzik ve resim alanında yaşıyordu. Kendi kendine bir radyo bir k...

İstanbulda çıkan, zevk ve merak sahiplerine hitabeder bir mecmuadır. İlk sayısı 1 Ekim 1944 tarihinde çıktı. Sahibi ve neşriyat müdürü muharrir Rakım Çalapala’dır. Bu mecmuanın neşre başladığı tarihe kadar daha çok çocuk gazeteciliği, mizah tiyatro ve sinema yazıları ile tanınmış olan Rakım Çalapala Amatör’ün nasıl kurulduğunu İstanbul Ansiklopedisine şöyle anlatmıştır: “İkinci defa yedek subaylığımı yaptığım sırada bulunduğum taburda, yine yedek subay arkadaşlardan, bir makine mühendisi ile dost olmuştuk. Boş saatlerimizde şundan, bundan konuşuyorduk. Gazeteci olduğum için en fazla meşgul olduğumuz mevzu da yayın işleri oluyordu. “Birkaç dil bilen, geniş hayat bilgisi ve teknik kültürü olan arkadaşım, bizim memleketimizde, ileri batı memleketlerinde olduğu gibi güzel teknik mecmualarının çıkmamasından şikâyet eder, dururdu. Bu türlü mecmuaların bilhassa gençlere hitap edenleri oralarda teşebbüs sahibi, becerikli, işgüzar insanların yetişmesine sebep oluyordu. Hele Amerikada herkesin merak sardığı, boş zamanlarında meşgul olduğu bir iş, bu işler üzerinde bilgi ve örnek veren yüzlerce mecmua vardı. Biz ise “Bunu ben yaptım!” diye ortaya bir eser çıkarmanın zevkini unutmuştuk. “Bizde amatörlük, daha çok spor, tiyatro, müzik ve resim alanında yaşıyordu. Kendi kendine bir radyo bir kayık, küçük bir lokomotif, yahut bir motör yapan yoktu. Çünkü böyle işlere önayak olan yayınlar yoktu. “İşte o arkadaşımın telkinleriyle böyle bir mecmua kurmanın faydalı olacağına inandım. Fakat yurdumuzda “Fennî” vasfı verilen kitapların ne kadar az sürüldüğünü bildiğim için güzel bir magazin şekli içinde, zevk ve merak sahiplerine hitap eden bir Teknik Bilgiler Mecmuası kurmayı düşündüm. Mecmuanın kuruluşunda maddî yardımı da ayni arkadaş yapmıştır. Mecmuaya isim bulmak için hayli düşündüm. “Meraklı” ve “Heveskâr” kelimeleri eski mânalarını kaybetmiş, soysuzlararası bir kelime vardı ki bizim kendisine hitap etmek istediğimiz insanı tam mânasiyle anlatıyordu: Amatör. “İşte mecmuanın adı böylece doğdu. Zevkini alamıyanlara birdenbire kuru geleceğini umduğum teknik bahislerin yanına güzel sanatlara ve zenaatlara ait yazılar da ekliyerek plânımı hazırladım. Mecmuanın sevimlı ve cazib bir çehre alması için elden gelen özeni verdik. Böylece memleketimizin derin teknik kültürü olmıyan halk tabakalarına hitap eden ilk fennî mecmuası çıktı. “Kısa zamanda, şimdiye kadar Babıâlinin bilmediği bir okuyucu kitlesi bulduğumu gördüm. Yazık ki biz okuyucularımızın Amatör’e göstermiş oldukları sonsuz teveccühe lâyık olan karşılığı gösteremedik. On beş günde bir çıkarmak üzere hazırladığımız mecmuayı — kendi basımevimiz olmaması yüzünden — daimî gecikmelerle çıkarabiliyoruz. Bununla beraber okuyucularımız bizden ilgi ve sevgilerini hiç esirgemediler. Gazetemiz yaşıyor ve yaşayacaktır.” Amatör, dört renkli bir kapak içinde yirmi sayfa olarak çıktı. Bütün sayfaları iki renkli idi ve güzel bir mizanpajı vardı. 20X28 boyunda, beher sayısı 30 kuruşa satıldığı halde ancak birinci cildini tamamlıyabildi. Kapanması, Türk basını için muhakkak ki büyük kayıptır.