İkinci Abdülhamid devrinin bu ismi taşıyan iki namlı aktrisi - kantocusundan biri ve genci; Galatada Tophâne Caddesinde Amerikan Tiyatrosunun yıldızı idi; Galata tiyatrolarının aktörlerinden Todori’nin de karısıydı. Yüzü tatarımsı, fıkırdak, gençliğinden ötürü de fevkalâde rağbette idi. Sesi falso, dili rum çetrefiliydi; fakat sahnede arzı endam edince çılgın bir alkışla karşılanırdı. Bilhassa bir “gemici kantosu” vardı, bu kantoya, göğsü bağrı açık, kolları sıvalı, yalınayak bir “tayfa güzeli” kılık ve kıyafetinde, o devrin İngiliz bahriye neferlerinin giydiği kep-serpuşunun kurdelâsını uçura uçura çıkar, tiyatroda yer yerinden oynardı. Birçok seyircileri çileden çıkartan bu meşhur kantonun güftesi şudur: Haydi tayfalar Gemi yalpalar İçelim şarap Olalım harap Laric cumtaralelli hahahay!.. Küçük Amalya, bu kantoyu sarhoş taklidi yıkılmalarla okurdu; seyircilerde fesler, şapkalar havaya fırlar, yerlere baston ve şemsiyeler vurulur, en ön sıradaki hayranları, sahneye ipek mendiller atar, tiyatronun tavanı, o devrin aşağı tabaka halkınca takdir yerinde kullanılan ıslık sesleri ile çınlardı. Ki bu çeşit takdir ve hayranlığa da külhani ağzı ile “fori” denilirdi. Küçük Amalya’nın kocası ile beraber çıktığı buselik makamında bestelenmiş bir de meşhur “çoban” düettosu vardı: Çoban — Ku...

İkinci Abdülhamid devrinin bu ismi taşıyan iki namlı aktrisi - kantocusundan biri ve genci; Galatada Tophâne Caddesinde Amerikan Tiyatrosunun yıldızı idi; Galata tiyatrolarının aktörlerinden Todori’nin de karısıydı. Yüzü tatarımsı, fıkırdak, gençliğinden ötürü de fevkalâde rağbette idi. Sesi falso, dili rum çetrefiliydi; fakat sahnede arzı endam edince çılgın bir alkışla karşılanırdı. Bilhassa bir “gemici kantosu” vardı, bu kantoya, göğsü bağrı açık, kolları sıvalı, yalınayak bir “tayfa güzeli” kılık ve kıyafetinde, o devrin İngiliz bahriye neferlerinin giydiği kep-serpuşunun kurdelâsını uçura uçura çıkar, tiyatroda yer yerinden oynardı. Birçok seyircileri çileden çıkartan bu meşhur kantonun güftesi şudur: Haydi tayfalar Gemi yalpalar İçelim şarap Olalım harap Laric cumtaralelli hahahay!.. Küçük Amalya, bu kantoyu sarhoş taklidi yıkılmalarla okurdu; seyircilerde fesler, şapkalar havaya fırlar, yerlere baston ve şemsiyeler vurulur, en ön sıradaki hayranları, sahneye ipek mendiller atar, tiyatronun tavanı, o devrin aşağı tabaka halkınca takdir yerinde kullanılan ıslık sesleri ile çınlardı. Ki bu çeşit takdir ve hayranlığa da külhani ağzı ile “fori” denilirdi. Küçük Amalya’nın kocası ile beraber çıktığı buselik makamında bestelenmiş bir de meşhur “çoban” düettosu vardı: Çoban — Kuzuları otlatırım Ben şu karşıki çayırda Kız — Ben de seni ah görünce Meyil verdim haylıca Çoban — Gel güzelim konuşalım Ateş bıraktın benim canıma Kız — Yana yana ağlıyarak işte geldim yanına Çoban — Ben de senin ateşine yanayım Kız — Hem anamdan hem babamdan Kaçıp geldim ben sana (Bu arada sahneye kızın babası girer). Baba — Hele bakın kızım ile şu çobana Kuzuları bırakmışlar yüz üstüne ovada Çoban — Ağlama sızlama sor kızına Kız — Yandım babacığım ben bu çobana. Kocasiyle beraber hemen her akşam bir sefer de düettoya çıktığından bu aktrisin halk ağzında diğer bir şöhreti de “düettocu Amalya” idi. Bibl. : Ahmed Rasim, Muharrir buya; Ahmed Rasim, Fuhşi atik; Kanto Mecmuası