On sekizinci asrın seçkin sülüs ve nesih hattatlarından; tüccardan bir zâtin kölesi imiş, gençliğinde yüzünün güzelliğinden ötürü Sabih mahlesi verilmiş, azat edildikten sonra kalem kâtipliği mesleğini tutmuştur. Yazıyı asrının büyük üstatlarından Emir Efendiden öğrenmişti; bilhassa divanî yazıda zamanının en büyük şöhreti olmuştu. Pek çok talebe yetiştirmiştir. Birçok mescide, bu arada Eğrikapı dışındaki Hirami Ahmed Paşa mescidine minber koymuştur. 1769 (H. 1183) de orduyu hümâyun ile beraber gittiği İsakcı da ölmüştür. Bibl. : Müstakimzâde, Tuhfei hattâtin.