On alıtncı asır sonlarında İstanbulun büyük şöhretlerinden bır Hind şehzadesidir; Kişmir padişahı İslâm Hanın oğlu idi, babası, Şah Abbas elinde şehid olunca, yanına yükte hafif pahada ağır bir hazine alarak kaçmış, bir müddet kıyafetini tedbil ederek İranda dolaşmış, oradan Arabistana geçmiş, Hacca gitmiş, Üçüncü Mehmed zamanında da İstanbula gelerek yerleşmişti. Atikalipaşa medresesinin bir odasında oturur, günün birçok saatlerini odasında, Büyükşehrin cami kütüphanelerinde ve ekseriya da Alipaşa kütüphanesinde mütalâa ile geçirirdi. Kibar ve rical kapılarına gitmez, kimseden ihsan ve hediye kabul etmez, ne ile geçindiğini de kimse bilmezdi. Odasına gelen misafirlerine karşı fevkalâde riayet ve hizmet eder, onlara zengin sofralar çıkarır, kendi eliyle pişirdiği palûzeler, Hind pilâvları, anberli kahveler miskli tütünler ikram ederdi, odasında bir buhurdan içinde geceli gündüzlü ve anber yakardı. Tertemiz giyinirdi; hıkasıüzerine kıymetli bir şal sarardı, fakat sokağa da baş açık yalın ayak çıkardı; «padişah meşreb, âli himmet” bir zat idi; Birinci Ahmed saltanatının son yıllarında öldü. Oturduğu medrese civarına defnedildi. Bibl. : Kâtib Çelebi, Fezlike, I.