İkinci Abdülhamid devrinin son yıllarında ve Meşrutiyet senelerinde İstanbul yakasının en meşhur lokantasıydı. Sirkecide, bundan evvelki tramvay durak yerinde idi, şimdi orası hem tatlıcı dükkânı, hem lokantamsı bir yerdir. Ondan âlâ yemek yapanı, ondan temizi yoktu. Rumelili, sima ve şekilce birbirine gayet benzer iki kardeş tarafından işletilirdi. Resmî dairelerdeki boğazına düşkün kelli felli müdürler, müdür muavinleri, başkâtipler hep orada öğle yemeği yerlerdi. Güveçte piliçli türlüsü, halis tereyağlı beyaz pilâvı, bol cevizli ve kaymaklı elma kompostosu en namlı yemeklerindendi. Emekdar garsonu kıranta, dızlak kafalı, Şişko Nikoli müşterilerce çok sevilen babacan bir rumdu. Sermed Muhtar Alus