(H. 1230 - 1240) 1814 - 1824 arasında Beşiktaşta iki gözü de kör cezbeli bektaşi fukarasından bir can idi; kibar ve rical kapılarından verilen sadaka ile geçinirdi. O vakitler Yahyaefendi dergâhından Ortaköye kadar sıra yalılar vardı ve yalılarının önü de, deniz kenarı yol idi; bu yalıların arasında birisi de bir hünkâr imamı yalısı idi. Bir gün Ali Dostî Baba, bu yalının önünden geçerken: «İmam evinden aş, ölü gözünden yaş!” diye bağırır, efendi de pencerede imiş, işitir, Ali babayı uşaklarına tutturur ve bir iyi dayak attırır; zavallı kör, kendine gelip de güçlükle ayağa kalktıktan sonra yalının önünde: «Ya kahhar!...” diye öyle bir müthiş nâra atar ki, sesi karşıdaki Üsküdar sahilinden duyulur. Ertesi gün de imam efendi azledilir. Ali Dostî baba bu vakadan bir zaman sonra, bir hayvan tedarik edip bir kervana katılır, Bağdada gitmek üzere İstanbuldan ayrılır Bibl. : Kethüdazâde Mecmuası