Geçen asır başlarında Üsküdar kabadayılarının en zorlularından biridir. Elli dokuzuncu Yeniçeri ortası yoldaşlarındandı. Üsküdarda Toygartepesinde bir kahvehanesi vardı. Bütün Yeniçeri kahvehaneleri gibi ayna ve âvizeler, fıskiye, havuz, çiçek saksılariyle süslü olan bu kahvehane, aslında bir batakhane, esrar tekkesiydi. Bu adamın zıpırlıkları, baldırıçıplaklar arasında birer kahramanlık menkibesi olarak anlatılırdı. Hiçbir ahlâk endişesi olmıyan bu serseri ve şenî tecavüzlerden çekinmezdi. Bir gün ırz ehli bir kadına göz koymuştu. Peşine bir fahişe takmış, gelin seyri bahanesiyle aldatarak Toygartepesindeki evinde iki gün kapatmıştı. Zavallı kadıncağız, kahveci Alinin bir zayıf zamanında çamaşır değiştirmek bahanesiyle serseri âşıkının elinden kurtulmuş, semtine döndükten sonra da ona rastlamak korkusu ile kapı dışarı çıkmamış, hattâ semt değiştirerek Sultan Selim taraflarına taşınmıştı. Fakat bir gün, Tığlının Ali burada da karşısına çıkmış, kadını ikinci defa olarak Toygartepesine götürmüştü. Hattâ bu sefer işi büsbütün rezalete vurmuştu. Soranlara kâh «nikâhlımdır.» kâh «kapatmamdır» cevabını veren serseri, kadıncağızı kahvesindeki Yeniçeri külhanilerinin ortasına çıkararak oynatmağa başlamıştı. Hattâ bir seferinde de Balaban iskelesindeki Kalyoncu kahvesine götürnmüştü. Güze...

Geçen asır başlarında Üsküdar kabadayılarının en zorlularından biridir. Elli dokuzuncu Yeniçeri ortası yoldaşlarındandı. Üsküdarda Toygartepesinde bir kahvehanesi vardı. Bütün Yeniçeri kahvehaneleri gibi ayna ve âvizeler, fıskiye, havuz, çiçek saksılariyle süslü olan bu kahvehane, aslında bir batakhane, esrar tekkesiydi. Bu adamın zıpırlıkları, baldırıçıplaklar arasında birer kahramanlık menkibesi olarak anlatılırdı. Hiçbir ahlâk endişesi olmıyan bu serseri ve şenî tecavüzlerden çekinmezdi. Bir gün ırz ehli bir kadına göz koymuştu. Peşine bir fahişe takmış, gelin seyri bahanesiyle aldatarak Toygartepesindeki evinde iki gün kapatmıştı. Zavallı kadıncağız, kahveci Alinin bir zayıf zamanında çamaşır değiştirmek bahanesiyle serseri âşıkının elinden kurtulmuş, semtine döndükten sonra da ona rastlamak korkusu ile kapı dışarı çıkmamış, hattâ semt değiştirerek Sultan Selim taraflarına taşınmıştı. Fakat bir gün, Tığlının Ali burada da karşısına çıkmış, kadını ikinci defa olarak Toygartepesine götürmüştü. Hattâ bu sefer işi büsbütün rezalete vurmuştu. Soranlara kâh «nikâhlımdır.» kâh «kapatmamdır» cevabını veren serseri, kadıncağızı kahvesindeki Yeniçeri külhanilerinin ortasına çıkararak oynatmağa başlamıştı. Hattâ bir seferinde de Balaban iskelesindeki Kalyoncu kahvesine götürnmüştü. Güzelliği Üsküdar erazil ve eşkiyasının diline destan olan bu kadın «Tığlınının avratı» lâkabını almıştı. Alemdar Mustafa Paşa İstanbula gelip de Yeniçeri zorbalarının gözünü yıldırdığı sıralarda Tığlının Ali de can kaygusuna düşmü, kahvesini kapatarak mâşûkasını alıp Yalovaya kaçmış, izini kaybettirmişti. Babıâli baskını ve Alemdarın ölümünden sonra tekrar meydana çıktı. Toygartepesindeki kahvesini açarak kapısına 59 uncu ortanın nişanını astı. Fakat her nedense bu sefer Elli Dokuzluların namus damarları kabardı. «Nikâhlımdır dediği avratı alarak Balaban iskelesindeki Kalyoncu kahvesinde Kalyoncu fâhişeleriyle beraber oynatan adam bizden değildi!..» diye kahvesinin üstünden orta nişanını kaldırdılar, kahvesinin camlarını taşladılar. Bu baldırı çıplağın ismi son Yeniçeri Vak’asında kayboldu. Bibl. : Câbi Said Vakaayinâmesi.