Devrimizin seçkin sazendelerinden, 1884 de Eğinde doğdu, babası avukat Kevork Efendidir. On yaşlarında İstanbula geldi. Kumkapı Patrikhane kilisesinin himayesindeki Ermeni mektebine girdi; çok tatlı bir sesi vardı, mektebin ve kilise mugannilerinin musiki muallimi Kirkor Mehteryan küçük Ağyazarın sesini çok beğendi; bu güzel sesin terbiyesini kendisine iş edindi, çocuğa usul öğretti, ve Ağyazar kısa bir zaman sonra Kumkapı Ermeni kilisesinin başmugannisi oldu. Fakat küçük Eğinlinin saza merakı vardı, bir taraftan usul öğrenirken bir taraftan da kanun dersi almağa başladı; ve henüz 15 yaşında iken piyasaya atıldı ve derhal bir şöhret oldu. Kemanî Tatyosla tanıştı; bu kıymetli sanatkâr, Ağyazarın ikinci hocasıdır denilebilir; Tatyosla Aksarayda Yeşiltulumbada Giritlinin kıraathanesinde çalmıştır. Tatyostan sonra bir müddet de Ama Ali ile birleşmiştir; çalgı âlemlerinde 12 yıl dolaşan Ağyazar her nedense kanunu bırakıp hanendeliğe başladı. Otuz üç yıl da piyasanın hemen bütün saz heyetlerinde birinci sınıf bir hanende olarak bulundu; bu satırların yazıldığı sırada da vaktile dillere destan olmuş berrak sesile geçinmekte idi. Eskiden sazları okuyucular idare ederdi, ve kendilerine “Tezgâhdar” derlerdi; bugün, eski Tezgâhdarlardan hemen hemen birkaç kişi kalmıştır ki, birisi de Ağyaza...

Devrimizin seçkin sazendelerinden, 1884 de Eğinde doğdu, babası avukat Kevork Efendidir. On yaşlarında İstanbula geldi. Kumkapı Patrikhane kilisesinin himayesindeki Ermeni mektebine girdi; çok tatlı bir sesi vardı, mektebin ve kilise mugannilerinin musiki muallimi Kirkor Mehteryan küçük Ağyazarın sesini çok beğendi; bu güzel sesin terbiyesini kendisine iş edindi, çocuğa usul öğretti, ve Ağyazar kısa bir zaman sonra Kumkapı Ermeni kilisesinin başmugannisi oldu. Fakat küçük Eğinlinin saza merakı vardı, bir taraftan usul öğrenirken bir taraftan da kanun dersi almağa başladı; ve henüz 15 yaşında iken piyasaya atıldı ve derhal bir şöhret oldu. Kemanî Tatyosla tanıştı; bu kıymetli sanatkâr, Ağyazarın ikinci hocasıdır denilebilir; Tatyosla Aksarayda Yeşiltulumbada Giritlinin kıraathanesinde çalmıştır. Tatyostan sonra bir müddet de Ama Ali ile birleşmiştir; çalgı âlemlerinde 12 yıl dolaşan Ağyazar her nedense kanunu bırakıp hanendeliğe başladı. Otuz üç yıl da piyasanın hemen bütün saz heyetlerinde birinci sınıf bir hanende olarak bulundu; bu satırların yazıldığı sırada da vaktile dillere destan olmuş berrak sesile geçinmekte idi. Eskiden sazları okuyucular idare ederdi, ve kendilerine “Tezgâhdar” derlerdi; bugün, eski Tezgâhdarlardan hemen hemen birkaç kişi kalmıştır ki, birisi de Ağyazardır. Ağyazarın besteleri de vardır. Bunların ekserisi Eğin havalarıdır; aşağıdaki türküyü Karcığardan bestelemiştir: Fırat kenarında balık olaydım, Suya dalıp ben yârimi bulaydım, Yârim odasına girdiği zaman, Bülbül olup ak gerdana konaydım! Şu türkü de Ağyazarındır: Elâ gözlerini sevdiğim ağam, Ben sana ne dedim gittiğim zaman, Eğer sağlığıma yetişemezsen, Dolaş mezarımı gel bir zaman. Ağyazar, büyük bir sanat hâmisi olan Atatürkün sık sık iltifatına mazhar olurdu; Soyadı Kanunu çıktığında kendisine “Akyüz” adını koyan da o olmuştu ki bu emektar sanatkâra kıymetine baha biçilmez bir hâtıra olarak kalmıştır (1946). Münir Süleyman Çapanoğlu Ağyazar Akyüz (Resim: H. Çizer)