Türk maarifine yarım asırdan fazla hizmet etmiş muallim, pedagog; 1872 de doğdu, babası, Hicaz mektubcusu iken orada vefat eden şâir Behcet Beydir; İsmail Safanın kardeşi, muharrir, estet ve mütefekkir Peyami Safanın amıcası (B.: Peyami Safa). Babalarını pek küçük yaşda iken kaybetdikleri için kardeşleri Safa ve Vefâ ile beraber (B.: İsmail Safa; Ahmed Vefâ) Darüşşefakaya girdi ve tahsilini o zamanlar son derece ciddiyeti ve sıkı disiplini ile maarifimizin yüz akı olan bu müessesede yapdı, Darüşşefaka diploması ile memuriyet hayatına atıldı, Hazinei Hassa sicil müdürlüğünde çalışdı, 1908 de hariciyeye geçerek konsolosluk yapdı, sonra tekrar meslek değişdirdi, Posta - Telgraf nezareti hususi kalem müdür, sicil ve memurin müdürü oldu, 1920 de tekaüd edildi ve ayni yıl içinde Cemiyeti Tedrisiyei İslâmiye tarafından Darüşşefakaya müdür seçildi, bu suretle maarif mesleğine girmiş oldu; 1939 yılına kadar feyz aldığı bu mektebin başında çalışdı, ayrıca fransızca ve sosyoloji muallimliği de yapdı. Daha evvel, ek vazife olarak Galatasarayda türkçe ve iktisad, Yüksek Telgraf Mektebinde de fransızca okutduğu için son mesleğini pek çabuk benimsedi; Serveti Fünun, İctihad mecmualarında, Resimli Gazete ile Cumhuriyet gazetesinde edebiyat ve maarife aid hayli yazısı intişar etmiştir; bir ara da...

Türk maarifine yarım asırdan fazla hizmet etmiş muallim, pedagog; 1872 de doğdu, babası, Hicaz mektubcusu iken orada vefat eden şâir Behcet Beydir; İsmail Safanın kardeşi, muharrir, estet ve mütefekkir Peyami Safanın amıcası (B.: Peyami Safa). Babalarını pek küçük yaşda iken kaybetdikleri için kardeşleri Safa ve Vefâ ile beraber (B.: İsmail Safa; Ahmed Vefâ) Darüşşefakaya girdi ve tahsilini o zamanlar son derece ciddiyeti ve sıkı disiplini ile maarifimizin yüz akı olan bu müessesede yapdı, Darüşşefaka diploması ile memuriyet hayatına atıldı, Hazinei Hassa sicil müdürlüğünde çalışdı, 1908 de hariciyeye geçerek konsolosluk yapdı, sonra tekrar meslek değişdirdi, Posta - Telgraf nezareti hususi kalem müdür, sicil ve memurin müdürü oldu, 1920 de tekaüd edildi ve ayni yıl içinde Cemiyeti Tedrisiyei İslâmiye tarafından Darüşşefakaya müdür seçildi, bu suretle maarif mesleğine girmiş oldu; 1939 yılına kadar feyz aldığı bu mektebin başında çalışdı, ayrıca fransızca ve sosyoloji muallimliği de yapdı. Daha evvel, ek vazife olarak Galatasarayda türkçe ve iktisad, Yüksek Telgraf Mektebinde de fransızca okutduğu için son mesleğini pek çabuk benimsedi; Serveti Fünun, İctihad mecmualarında, Resimli Gazete ile Cumhuriyet gazetesinde edebiyat ve maarife aid hayli yazısı intişar etmiştir; bir ara da İstanbul Radyosunda pedagoji üzerine bir sıra konferanslar vermiştir. 1939 da Halk Partisi namzedi olarak İstanbuldan milletvekili seçildi; Darüşşefaka müdürlüğünden ayrıldı, fakat Türk Okutma Derneği adını almış olan Cemiyeti Tedrisiyei İslâmiyede faal bir aza olarak kaldı. 12 mart 1945 de Ankarada öldü, oradaki asrî mezarlığına defnedidi. Bernardin de Saint – Pierre’den “Paul et Virginie” yi, Constant’dan “Adolphe” u, ve Goethe’den “Werther” i türkçeye terceme etmiştir ki bir kalem için herhalde cesâret işidir. Şiir ile meşgul olmuştur, bu arada bir de “Darüşşefaka marşı” yazmıştır ki daha başlar iken soğukdur: Yüzler güldü, göz yaşları hep dindi Darüşşefakalılar, Akyüzün kendisi dahil, hiç bir zaman, bir sefâlet girdabından gelmemişlerdir (B. : Darüşşefaka). Ali Kâmi Akyüz (Resim : H. Çizer)