Alemdar Mustafa Paşanın İstanbula hâkim olduğu günlerde, paşanın sekbanarından bir delikanlı bir En’amı şerif çalarken yakalanmış ve Aksaray sebilinin önünde boynu vurularak idam olunmuş, vaka İstanbulda ve bilhassa Aksaray ile civarında derin bir teessürle karşılanmıştı. Aksaray karakolu neferlerile bazı mahalleli ağzından o gece, ibret olmak üzere sokak ortasında bırakılan genç sekbanın nâşı üzerine nur indiği rivayetinin çıkması, ertesi gün Büyükşehirde fevkalâde bir heyecan uyandırmış, vaka mahalline büyük bir kalabalık toplanmış fakat, Alemdarın korkusundan kimse cesedi kaldırıp mezarlığa götürmeğe cesaret edememişti. Nur rivayeti Sadırazamın kulağına kadar da gitmiş, Alemdar Paşa, söylendiğine göre, asla ehemmiyet vermiyerek: — O da lâzım, varsın âhirette bana şefaat etsin! demişti. Sadaret kethüdası Mustafa Refik Efendi ise semt halkından kendisine müracaat eden yirmi otuz kişilik bir heyeti iyi karşılamış, sekbanın derhal kaldırılarak teçhiz ve tekfininden sonra civardaki camilerden birinin mezarlığına gömülmesini emretmiş, ve geceleri kabrinde kandil yakılması için o camiin vakfına bir miktar akçe vermişti. En’amı şerif çaldığı için idam olunan sekban neferinin kabri, Aksaray cami ve mescidlerinin hangisinde olduğu tesbit edilemedi. Bibl.: Ct. XI; CS, Ta.